Zakaz dotyczący wypalania traw został sformułowany jednoznacznie w art. 124 Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 z późn. zm.). W myśl przywołanego przepisu zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Za złamanie zakazu i wypalanie traw grozi kara aresztu albo grzywny. [1]
Wykroczenie polegająca na wypalaniu traw zostało uregulowane również w Kodeksie wykroczeń. Zgodnie z art. 82 § 4 tego kodeksu, każdy, kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany. Kara grzywny, jaką orzeka się za popełnienie tego wykroczenia waha się od 20 do 5 000 zł. [2] Wymierzając grzywnę sąd bierze się pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.
Wypalanie traw może jednakże spowodować zagrożenie dla życia ludzi czy dla zabudowań i innego mienia, jeżeli rozprzestrzeni się niebezpiecznie na szerszą skalę. Wówczas podpalacz nie odpowie za podpalenie trawy jak za wykroczenie, lecz za przestępstwo określone w Kodeksie karnym i polegające na sprowadzeniu zdarzenia, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mającego postać pożaru. [3] Wobec sprawcy przestępstwa może zostać orzeczona zgodnie z prawem kara pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat. Mieniem znacznych rozmiarów może być nawet opuszczone zabudowanie – kryterium przyjętym przez ustawodawcę w tym przypadku nie jest wartość zagrożonego mienia, lecz jego gabaryty. Wywołanie pożaru może jak wiadomo mieć skutek w postaci zniszczenia mienia wielkich rozmiarów (budynków, zabudowań gospodarczych, itp.), jak również stać się przyczyną śmierci człowieka. W takim wypadku podpalacz naraża się nie tylko na dodatkowy obowiązek naprawienia szkody, lecz może zostać skazany za nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka.
Poza zakazem wypalania traw, w ustawie o lasach przewidziano dodatkowo zakazy dotyczące:
1. rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
2. korzystania z otwartego płomienia;
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych. [4]
Zakaz powyższy obejmuje tereny leśne, tereny śródleśne jak również obszary położone w odległości do 100 m od granicy lasu.
Działania polegające na wypalaniu traw przez rolników mogą stać się również powodem cofnięcia dotacji przyznanej im z funduszy Unii Europejskiej.
Czy przeszkadza Wam wypalanie traw? A może sami podpalacie swoje pola? Wypowiedzcie się!
Źródła:
[1] Art. 131 Ustawy o ochronie przyrody.
[2] Art.24 § 1 Kodeksu wykroczeń.
[3] Art. 163 § 1 Kodeksu karnego.
[4] Art. 30 ust. 3 Ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach.
