Decyzja urzędnika powinna zawierać m.in. rozstrzygnięcie, prawne i faktycznie uzasadnienie oraz pouczenie o tym, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie. Z reguły podmiot będzie miał na to 14 dni i poza wyjątkowymi sytuacjami do tego czasu decyzja nie będzie wykonywana, chyba żeby chodziło np. o życie lub zdrowie innej osoby – wówczas organy administracji publicznej będą mogły nie czekać na ewentualne odwołanie.

Odwołanie służy każdemu, kto jest niezadowolony z decyzji. Należy je wnieść do organu wyższego rzędu, chyba, że ustawa przewiduje inny organ lub gdy decyzję wydał minister lub Samorządowe Kolegium Odwoławcze. W tym ostatnim przypadku kieruje się je do tego samego organu (SKO lub minister), który wydał decyzję.

Natomiast sam wniosek i tak zawsze należy złożyć lub przesłać do organu, który wydał decyzję. Następnie musi on w ciągu siedmiu dni przekazać go organowi odwoławczemu.

Organ odwoławczy nigdy nie może wydać decyzji na niekorzyść wnoszącej strony, o ile rażąco nie narusza ona prawa lub interesu społecznego. Jeśli warunki formalne zostały spełnione, organ ma w sumie cztery możliwości:

1) umorzyć postępowanie odwoławcze;

2) utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję;

3) uchylić zaskarżoną decyzję w całości lub w części, poprzez orzeczenie w tym zakresie co do istoty sprawy;

4) uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, gdy decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania.

Należy również pamiętać, że jeśli decyzja będzie ostateczna, nie przekreśla jeszcze drogi do odwołania decyzji. Może się tak stać za sprawą wznowienia postępowania, do którego będzie mogło dojść (w zależności od okoliczności) przed upływem 5 lub 10 lat. Uprawniają do tego m.in. następujące okoliczności:

– okazało się, że istotne dla sprawy dowody były fałszywe;

– decyzję wydano w wyniku przestępstwa;

– w wydaniu decyzji brał udział urzędnik, który powinien zostać wyłączony ze sprawy (bo np. był krewnym jednej ze stron);

– strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu;

– wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody nie znane organowi wcześnie, który wydał decyzję;

– decyzję wydano bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu;

– decyzję wydano w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie, które później uchylono lub zmieniono.

Źródła:

Kodeks postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r.

Składaliście kiedyś skargę na urzędnika? Została ona pozytywnie rozpatrzona?

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here