Dlaczego czasem ciężko nam wyrazić krytykę i sprzeciw? Dzieje się tak dlatego, że bycie asertywnym stanowi „działanie pod prąd”. Nie jest łatwo zdobyć się na nie, jeśli w całym towarzystwie, pracy, w szkole, wśród znajomych, tylko my myślimy inaczej na dany temat i nie zgadzamy się z większością. Bycie asertywnym jest ogromną sztuką. Często zraża, że myślimy inaczej, samodzielnie… Ze strachu przed oceną innych ludzie tracą zdolność do bycia sobą, do bycia asertywnym i do głośnego wyrażania swoich opinii.
Jak pokonać zatem strach, który sprawia, że często postępujemy zgodnie z wolą innych, zamiast mieć odwagę na wyrażanie siebie? Pomyśl, że większość wcale nie zawsze ma rację. Wręcz przeciwnie. Wiele nurtów filozoficznych opiera się na założeniu, że to mniejszość ma racę. Przemyśl to. Nie mylisz się, myśląc inaczej.
Strach stanowiący barierę przed byciem asertywnym bierze się też z kompleksów i zbyt niskiego poczucia pewności siebie. Wyzwolenie się z nich to ciężka praca, ale rezultaty są możliwe do osiągnięcia. Jeśli zdasz sobie sprawę, że każdy człowiek ma prawo do bycia innym i posiadania swoich własnych, indywidualnych przemyśleń, będzie ci łatwiej być asertywnym.
Kiedy raz odważysz się na asertywność zobaczysz, ile satysfakcji wewnętrznej da ci takie zachowanie się i następnym razem będzie ci o wiele łatwiej wyrazić stosowną krytykę. Asertywność stanowi głęboki wyraz indywidualności i pozostawia uczucie spełnienia, nawet, jeśli innym nie podoba się nasze stanowisko. To uczucie powinno być wystarczającą nagrodą za naszą odwagę.
Uświadom sobie też, że wyrażenie sprzeciwu, odmowy czy krytyki wcale nie zawsze będzie źle przyjęte przez innych. Wręcz przeciwnie. Często zostaniesz doceniony za indywidualne podejście do sprawy, za to, że masz odwagę i mocny charakter, dzięki którym kroczysz przez życie niezależnie. Wyrażając swoje myśli głośno, możesz wręcz zainteresować innych swoją osobą. Bycie asertywnym sprawia, że się rozwijamy i dojrzewamy wewnętrznie, zamiast kopiować poglądy innych ludzi, dochodzimy do wniosków samodzielnie.
Na asertywność i wyrażanie stosownej i konstruktywnej krytyki powinno się kłaść większy nacisk już w szkole, ucząc od najmłodszych lat tego, w jaki sposób, nie obrażając innych i wyrażając swój szacunek dla inności, pozostać przy swoich poglądach.
Uważacie się za osoby asertywne? W jakich sytuacjach przejawia się Wasza asertywność?
