Zachowania określane mianem mobbingu to nie tylko akty agresji fizycznej i słownej. Wśród nich znajduje się także izolowanie, szykanowanie, wyśmiewanie, obmawianie, rozsiewanie plotek, ubliżanie i szantaż. Zachowania nazywane często „falą” nie mają nic wspólnego ze szkolną tradycją czy zwykłym rytuałem, który muszą przejść tzw. „koty”. Znęcanie się nad słabszymi dziećmi jest procederem okrutnym i niedopuszczalnym, który powinien być błyskawicznie eliminowany.
Nie należy mylić codziennych konfliktów, które występują sporadycznie, z mobbingiem. Ma on miejsce wówczas, gdy niepożądane zdarzenia mają charakter ciągły, są zamierzone, sprawca ma przewagę fizyczną i psychiczną nad ofiarą oraz akty przemocy są nieustanne na przestrzeni kilku miesięcy.
Ofiary mobbingu
Niestety ofiarami mobbingu stają się najczęściej dzieci nieśmiałe i odstające od reszty wyglądem, kolorem skóry, brakiem pewności siebie. To właśnie ci najbardziej cisi i niepozorni są szykanowani przez silniejszych, którzy chcą zaznaczyć swoją siłę i udowodnić innym, że nie boją się niczego. Ofiara nieustannie czuje się zagrożona, obserwowana i całkowicie bezbronna. Zabiegi stosowane przez dręczyciela lub większą grupę osób szykanujących mają na celu alienację ofiary z grupy. W ten sposób dzieci ustalają strefy wpływów.
Sprawcy mobbingu to osoby o niskim progu empatii. Dzieci, które prześladują swoich rówieśników najczęściej mają dominujący charakter oraz wyraźną potrzebę przewodzenia. Najczęściej są one silne psychicznie i fizycznie.
Jak ustrzec dziecko przed mobbingiem?
Jeśli mamy dobry kontakt z dzieckiem, wówczas istnieją duże szanse, że opowie nam ono o swoich problemach. Ofiara jednak bardzo często zachowuje milczenie, ponieważ wstydzi się, czuje upokorzenie i strach. Nie ignorujmy komunikatów zarówno werbalnych, jak i niewerbalnych, które wysyła dziecko. Wszelkie informacje o zaczepkach powinny być wyjaśnione. Jeśli dziecko padło ofiarą mobbingu powinniśmy porozmawiać z nauczycielami, rodzicami prześladowcy, innymi rodzicami, których dzieci także mogły ucierpieć pod wpływem destruktywnych zachowań agresora. Jeśli dziecko czuje paniczny strach przed mobberem warto pomyśleć o przeniesieniu go do innej klasy, a nawet szkoły. Należy także dołożyć wszelkich starań, aby dziecko odzyskało wiarę w siebie i poczucie własnej wartości.
Czy zetknęliście się kiedyś ze zjawiskiem mobbingu? Jakie były tego okoliczności?
