Jeżeli odczuwamy brak porozumienia z innymi osobami, powinniśmy zastanowić się, po czyjej stronie leży wina. Jeśli dojdziemy do wniosku, że problemy z nawiązywaniem kontaktu leżą po naszej stronie, powinniśmy zastanowić się nad swoim postępowaniem.

Asertywność. Jest niezmiernie ważna, gdyż dzięki niej nie przejmujemy poglądów ani postaw innych osób. Potrafimy wyrażać własne zdanie nawet, jeśli nie jest ono zgodne ze zdaniem innych. Jeśli zabraknie nam asertywności ludzie mogą podjąć próbę manipulacji nami lub zmiany naszych opinii czy poglądów.

Komunikacja werbalna i niewerbalna. Zastanówmy się, czy problemy z porozumiewaniem się nie wynikają przypadkiem ze sposobu naszej komunikacji z innymi osobami. Jeśli przykładowo komunikat werbalny jest przekazywany przez nas w neutralny sposób (spokojne tempo wypowiedzi, bez podnoszenia głosu ani jego obniżania), natomiast nasze ciało wskazuje coś zupełnie innego (bogata gestykulacja), nasz rozmówca może poczuć się zdezorientowany. To z kolei przyczyni się od błędnego odbioru komunikatu i braku porozumienia między stronami.

Nie staraj się zmieniać innych ludzi. Nie próbuj zmieniać poglądów, zainteresowań ani cech charakteru osób ze swojego otoczenia. Jeśli osoba ta nie ma ochoty na zmianę, nie możesz starać się przekonać jej do tego kłótnią lub wykładem o słuszności Twojego zdania. Poszukaj raczej ludzi w swoim otoczeniu, którzy na pewnych płaszczyznach są podobni do Ciebie (mają te same zainteresowania lub wyrażają podobne, lub neutralne dla Ciebie poglądy).

Uwaga!

Nie duś w sobie emocji. Jeśli chowasz do kogoś uraz, nie powinieneś zwlekać z opowiedzeniem o tym osobie, która go u Ciebie wywołała. To może powodować podświadomą agresję wobec niej i zaostrzy konflikt między wami. Staraj się raczej na bieżąco i spokojnie rozmawiać z bliskim – dzięki temu oboje przeanalizujecie sytuację i łatwiej będzie Wam dojść do porozumienia.

Napotykacie jakieś kłopoty w kontaktach z innymi ludźmi? Co jest dla Was najtrudniejsze? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak wyrazić wdzięczność?
Następny artykułJak mówić o swoich potrzebach, oczekiwaniach, pragnieniach?

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here