Przeczulica jest dolegliwością, objawiającą się szeregiem reakcji psychosomatycznych, w szczególności bólem i nieprzyjemnymi doznaniami zmysłowymi po zadziałaniu bodźca zewnętrznego o przeciętnym natężeniu. Pojawia się również w wyniku wewnętrznych problemów zdrowotnych. Jeżeli mocno się stresujemy, reaguje nie tylko nasz mózg, ale również nasza skóra. O czym mowa w praktyce? Podpowiadamy.
Czym jest przeczulica skóry?
Przeczulica, zwana także hiperestezją, jest stanem, w którym nasz organizm odbiera docierające do niego bodźce, takie jak wzrokowe, słuchowe czy dotykowe i reaguje nadmierną wrażliwością sensoryczną. Wywołuje ona szereg nieprzyjemnych w skutkach doznań oraz dolegliwości, a już w szczególności bólowych o różnym charakterze oraz nasileniu. Przeczulica oprócz doznań somatycznych może być przyczyną izolowania się od społeczeństwa w celu uniknięcia bodźców podrażniających.
Zaniechanie leczenia przeczulicy może prowadzić do utrzymywania się objawów schorzenia, narastania frustracji czy innych stanów psychicznych, które wywoływane są przez ból oraz ograniczenia w komfortowym funkcjonowaniu w naturalnym środowisku. Przeczulica skóry może również występować w bardziej zaawansowanej formie, którą nazywa się allodynią. Silnie rozwinięta przeczulica to sytuacja doznawania nieprzyjemnych wrażeń bólowych z uczuciem pieczenia czy nawet parzenia. Dzieje się tak na skutek bodźców, które u zdrowych ludzi nie wywołują żadnej reakcji.
Przyczyny powstawania przeczulicy skóry
Przeczulica pojawia się niezależnie od wieku pacjenta i występuje pod kilkoma postaciami. Pierwszą z nich jest wariant dotykowy, czyli przeczulica skóry. W zależności od obszaru ciała obserwuje się tę dermatozę na skórze głowy, twarzy, ud czy na plecach. Może być również przeczulica nerwowa, słuchowa czy wzrokowa. Świadczy to o tym, że niemal każdy zmysł może powodować nasilenie tej choroby. Przyczyny są jednak różne. Może się ona wywiązać również w wyniku infekcji wirusowych czy bakteryjnych lub zapalenia i uszkodzenia przewodnictwa układu obwodowego. W przypadku choroby umiejscowionej na twarzy, konieczna jest obserwacja każdego jej skrawka. Aby lepiej poznać źródło problemu, w wyszukiwarkę warto wpisać “worki pod oczami przyczyny”, gdyż one również mogą świadczyć o przeczulicy.
Innymi przyczynami są również wady oraz mutacje genetyczne, a także skrajny niedobór witaminy B12, zatrucia toksynami bądź lekami. Odpowiednie miejsca na ciele są reakcją na negatywny wpływ niektórych bodźców. W przypadku przeczulicy głowy można mieć do czynienia z migreną. Z kolei ta na plecach wywoływana jest zmianami zwyrodnieniowymi. Choroba ta, która występuje na twarzy może być efektem uszkodzenia nerwu twarzowego, zapalenia zatok przynosowych albo czołowych. Przeczulica nerwowa pojawia się natomiast w przebiegu zaburzeń nerwicowych wywołanych stresem.
Przeczulica skóry – objawy oraz leczenie
Objawy przeczulicy skupiają się głównie wokół narządu zmysłu, który jest nim bezpośrednio obciążony. Dyskomfort często pojawia się w towarzystwie bólu, uczucia pieczenia oraz swędzenia. Ponadto choroba ta może dotknąć nawet całej powierzchni ciała, na przykład w wyniku cukrzycy bądź udaru mózgu. Objawia się w sferach behawioralnych i emocjonalnych, jak w przypadku nadpobudliwości czy labilności. Na tle przeczulicy słuchowej obserwuje się z kolei szumy w uszach, a we wzrokowej – światłowstręt, bóle gałek ocznych czy łzawienie.
Leczenie przeczulicy opiera się głównie na postępowaniu przyczynowym. W zależności od przyczyn i poziomu uszkodzenia układu nerwowego stosuje się różne metody. Choroba dotycząca skóry może ustąpić dzięki psychoterapii, ćwiczeniom relaksacyjnym czy oddechowym. Z kolei przeczulica twarzy i ud wyleczona może zostać dzięki farmakoterapii przeciwzapalnej i przeciwbólowej.
