Psy nie są zazdrosne tak jak pojmują to ludzie. Zastanówmy się, jak prościej można wytłumaczyć zachowania psa często odczytywane jako przejaw zazdrości.
Najczęściej właściciele mówią, że ich psy są zazdrosne o dziecko, drugiego psa, jedzenie.
Źródło: sxc.hu
W przypadku „zazdrości” o dziecko, psy mogą reagować agresją, warczeć lub szczekać, gwałtownie dopominać się o kontakt właściciela. Zwykle wraz z pojawieniem się dziecka w domu, psu poświęca się znacznie mniej czasu, często zapewnia mniej ruchu niż wcześniej, zabrania wchodzenia do niektórych pomieszczeń, odmawia kontaktu z właścicielem (np. gdy ten zajmuje się dzieckiem), odbiera zabawki, które pies zabrał dziecku itd. Nic więc dziwnego, że pies po pierwsze jest sfrustrowany, a po drugie kojarzy dziecko z samymi nieprzyjemnymi doświadczeniami. Najlepiej zapobiec wcześniej takiej sytuacji i stopniowo przygotowywać psa na pojawienie się nowego domownika. Jeśli problem już zaczął się rozwijać, dobrze jest skorzystać z pomocy behawiorysty zwierzęcego, który pomoże nam wyrobić u psa pozytywne skojarzenia z dzieckiem i nauczy nas, jak unikać konfliktów pomiędzy psem i dzieckiem.
Źródło; sxc.hu
Jeśli obserwujemy niepokojące zachowania psa wobec starszych domowników (np. partnera, starszych dzieci), zastanówmy się, z czego mogą one wynikać – jeśli pies np. nie wpuszcza danej osoby do pokoju, w którym przebywa jego pan lub pani, warczy na któregoś z domowników lub zachowuje się w jego obecności nerwowo, często wynika to z poczucia zagrożenia zwierzęcia, lęku lub wcześniejszych złych doświadczeń związanych z tą osobą.
W takich sytuacjach karanie psa może tylko pogłębić problem przez dołożenie nieprzyjemnych skojarzeń z daną osobą. Tu również warto poprosić o pomoc behawiorystę, ponieważ takie problemy mogą z czasem rozwinąć się i doprowadzić nawet do pogryzienia przez psa.
Jeśli pies warczy na drugiego mieszkającego z nim psa, zachowuje się niespokojnie, gdy tamten jest blisko właściciela lub pilnuje przed nim swojego posłania czy miski, nie należy tego również przypisywać „zazdrości”, choć w dużym stopniu przypomina to zazdrość w naszym pojęciu.
Źródło: sxc.hu
Niektóre psy mają silniejszą niż inne potrzebę kontrolowania zasobów, rywalizacja o jedzenie czy teren jest czymś naturalnym. Powinniśmy skupić się na zapewnieniu każdemu z psów spokojnego miejsca odpoczynku i karmienia, miski nie powinny znajdować się zbyt blisko siebie. Karmić należy psy w tym samym czasie, jest normalne, że jeśli jeden pies widzi, że drugi dostaje coś od właściciela, również będzie się o to dopominał. W sytuacji gdy np. jeden pies jest blisko nas i warczy na drugiego, gdy ten podchodzi, nie karćmy psa (to może wywołać nieprzyjemne skojarzenia z drugim psem), po prostu odejdźmy od psów i je przez chwilę ignorujmy. Nagradzajmy psy, gdy są razem i zachowują się spokojnie, nawet jeśli początkowo jest to rzadkie i psy znajdują się w sporym dystansie od siebie.
Uwaga!
Zawsze, gdy zauważymy u psa powtarzające się zachowania mogące zmierzać do agresji, będące przejawem lęku, powinniśmy zwrócić się o pomoc do behawiorysty zwierzęcego, zanim problem się nasili.
Wasz pies jest „zazdrosny”? W jakich sytuacjach się to przejawia? Co z tym robicie? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
Posiadamy suczkę Cane Corso 5 letnią, suczka trafiła do nas jak miała 6 dni, można byłoby powiedzieć że jesteśmy jej rodzicami, jest bardzo dobra nie stanowi zagrożenia dla 3 kotów które też mieszkają w naszym domu, jak suczka skończyła 4 lata kupiliśmy samca Cane Corso ( teraz ma 9 miesięcy ) do tej pory nie było problemu, ostatnio samiec zaczął być agresywny w stosunku do samiczki, wedle nas typowa zazdrość, gryzie ja wtedy gdy ją wołam lub gdy wyczuwa kontakt wzrokowy z samiczka, nie wiem co robić, proszę o poradę.