Depresja u kota – objawy, leczenie

Gdy już wykluczymy fizjologiczne podłoże obniżonego nastroju kota najlepiej zwrócić się o pomoc do specjalisty – behawiorysty zwierzęcego, który na podstawie wywiadu z właścicielem i obserwacji zwierzęcia będzie mógł określić przyczyny zaburzeń u konkretnego kota i zalecić właściwą dla danego przypadku terapię.

Pogorszenie nastroju naszego kota może objawiać się na wiele sposobów, może stać się apatyczny, niechętny do zabawy i/lub kontaktów z opiekunami, stracić apetyt, nadmiernie wylizywać futerko, załatwiać się poza kuwetą, reagować agresją i strachem.

Koty są bardzo wrażliwe na wszelkie zmiany w otoczeniu i trybie życia. Nowy domownik (czy to zwierzę czy człowiek), przemeblowanie, dłuższa nieobecność właściciela, to wszystko może negatywnie wpłynąć na samopoczucie kota.

Koty to drapieżniki, żyjąc na wolności są mistrzami polowania. Jako domowe pupilki, zwłaszcza koty niewychodzące, mają ograniczone możliwości realizowania swych naturalnych zachowań. Jeśli koty nie mogą zaspokajać tych naturalnych potrzeb, choćby poprzez zabawę, odczuwają nudę i frustrację, co może prowadzić do rozwinięcia się schorzeń psychosomatycznych. Należy zapewnić kotu odpowiednią dawkę aktywności, bawiąc się z nim zabawkami, dostarczając możliwości wdrapywania się, skoków (np. dzięki rozbudowanym drapakom), można jako dodatkową rozrywkę wprowadzić chowanie smakołyków w różnych zakamarkach mieszkania.

Kot jako zwierzę terytorialne może nie być zachwycony, gdy już jako dorosły kot zostanie zmuszony do dzielenia mieszkania z innym kotem, dlatego wzięcie do domu drugiego zwierzęcia, by pierwsze miało się z kim bawić, nie zawsze jest dobrym pomysłem.