Problem jednak pojawia się wtedy, gdy zaczyna ona również pełnić funkcje pozaseksualne i przybiera postać zachowania, którego osoba praktykująca onanizm nie jest w stanie kontrolować. Rozładowanie seksualnego napięcia, jakie towarzyszy masturbacji, może zacząć być kojarzone ze sposobem radzenia sobie z codziennymi problemami. W takiej sytuacji dana osoba zaczyna coraz częściej sięgać do onanizmu, gdyż daje jej to chwilowe poczucie odprężenia.
Jednocześnie organizm może domagać się stopniowego zwiększenia dawki przyjemnej ulgi i w końcu masturbacja działa jak zwykły narkotyk, po prostu uzależnia. Można powiedzieć, że mamy tu do czynienia z rodzajem seksoholizmu, którego podstawowym objawem jest dezorganizacja codziennej aktywności. W takim przypadku masturbacja stanowi w umyśle uzależnionego swoisty przymus. Jeżeli nie dostarczy on swojemu organizmowi odpowiedniej dawki tego „narkotyku”, pojawią się u niego natrętne myśli, dekoncentracja i rozdrażnienie.
Z kolei sama masturbacja przyniesie jedynie chwilową ulgę, gdyż pragnienie seksualnego pobudzenia bardzo szybko powróci. Często jeżeli onanizm staje się obiektem uzależnienia, zaczyna on przybierać coraz ostrzejsze formy. Może nawet dochodzić do aktów samookaleczenia, gdyż początkowe doznania okazują się już nie wystarczające. Poza tym u osoby uzależnionej pojawia się nieodparta ochota na onanizowanie się w nietypowych miejscach: w kinie, a parku, w bramie budynku.
Często z pozoru niewinna sytuacja zaobserwowana na ulicy może stać się bodźcem do aktu masturbacji, na przykład widok całującej się pary. Również podglądanie bywa elementem towarzyszącym nałogowemu onanizmowi. Osoby mające problem z masturbacją, notorycznie uprawiają ją również w stałych związkach. Bywa również i tak, że całkowicie zakłóca ona seks z partnerem, gdyż spełnieniem dla kogoś uzależnionego może być tylko sposób, w jaki sam doprowadza się do orgazmu.
Jak każdy nałóg, zachowanie to powinno być skonsultowane z doświadczonym specjalistą, który przy udziale zainteresowanego spróbuje znaleźć przyczynę tego zaburzenia i poprowadzi odpowiednią terapię. Ważne, aby osoba uzależniona miała świadomość, że stała się po prostu ofiarą nałogu. Poczucie winy może tylko pogłębić cały problem, gdyż będzie kolejnym negatywnym przeżyciem wyzwalającym chęć zapomnienia o kłopotach.
Gdzie szukalibyście informacji na temat zdrowia seksualnego? Podzielcie się swoją opinią.
