Ściany zewnętrzne nośne – rodzaje

1. Powiew tradycji i ekologii – ściany zewnętrzne z drewna

W obecnych czasach drewno stosowane jest do budowy ścian na terenach podgórskich. Dwa rodzaje – płazy oraz bale. Płazy są o połowę cieńsze niż bale, dlatego w większości przypadków stosuje się je do budowy domków rekreacyjnych. Współcześnie domy drewniane są dość drogie w wykonaniu, a przede wszystkim w konserwacji.

2. W stylu retro – ceramika jako materiał na ścianę zewnętrzną

Kolejnym materiałem z którego można wykonać ściany zewnętrzne jest tzw. ceramika tradycyjna, czyli po prostu cegła. Była ona wykorzystywana do budowy kamienic, budownictwa sakralnego i domów jednorodzinnych.

Ceramika tradycyjna: Obecnie ceramikę tradycyjną wykonuje się tak samo, jak 200 czy 300 lat temu – z wypalanej gliny. Została ona wzbogacona o większy asortyment, poza cegła pełną spotykamy cegłę kratówkę, dziurawkę, klinkierkę oraz pustaki max typu „u” i „sz”. W większości przypadków ceramika tradycyjna ze względu na słabą izolacyjność termiczną wykorzystywana jest do budowy ścian o konstrukcjach warstwowych. Wykonanie ścian np. z cegły pełnej jest bardzo pracochłonne. Cegła jest stosunkowo krucha – utrudnia to wszelkie docinki na etapie stawiania z niej ścian. Niewątpliwą zaletą ceramiki tradycyjnej (w postaci gotowej już ściany zewnętrznej) jest duża odporność mechaniczna, mrozoodporność i dobra paroprzepuszczalność.

Ceramika poryzowana: Idąc tym tropem kolejnym budulcem ścian zewnętrznych jest ceramika poryzowana, którą wykonuje się w podobny sposób, jak cegłę tradycyjną tylko z dodatkiem trocin, które pod wpływem wypalania spalają się i powstają takim pustaku dziury w strukturze materiału, wypełnione powietrzem, co poprawia izolacyjność termiczną. Stosujemy takie pustaki do ścian jedno i dwuwarstwowych. Są to pustaki typu Porotherm i Leier. Ściany wykonane z ceramiki poryzowanej charakteryzuje duża izolacyjność cieplna. Wady tej ceramiki są dokładnie takie same, jak w przypadku ceramiki tradycyjnej.

3. Lekkość i łatwość budowania – pustaki betonowe z betonu komórkowego jako materiał na ścianę zewnętrzną

Kolejnym budulcem jest beton komórkowy i wykonywane z niego pustaki. Wykonuje się je piasku, cementu, wapna i wody. Do tego dodaje się proszek glinowy. W wyniku procesu produkcyjnego uwalnia się ogromna ilość wodoru, dzięki któremu beton uzyskuje tzw. komórki, czyli przestrzenie, które wypełnia powietrze. Powodują one zwiększenie izolacyjności termicznej. Kolejną zaletą tego rodzaju materiału jest duża ich lekkość, która ułatwia układanie. Bardzo prosto docina się też brakujące fragmenty takich pustaków, można je łączyć cienką spoiną klejową, która wynosi 2-3 mm. Łatwo się potem taką ścianę tynkuje, gdyż ściana tak wykonana jest idealnie równa i nie zawiera szpar wypełnionych zaprawą murarską.

Nie jest to materiał pozbawiony wad. Wadą pustaków wykonanych z betonu komórkowego jest duża nasiąkliwość, przez co pustaki te nie nadają się do ścian, które są okresowo zawilgocone. Kupując bloczki z betonu komórkowego należy zwrócić uwagę przede wszystkim na ich gęstość. Standardowe gęstości betonu komórkowego wynoszą od 400 do 700 kg/m3. Im mniejsza gęstość, tym pustak ma lepszą izolacyjność termiczną, a co za tym idzie gorszą wytrzymałość na ściskanie (określone to jest, przez tzw. marki). Do ścian zewnętrznych (nośnych) nadają się pustaki o marce minimum 4.

4. Solidne fundamenty – ściany fundamentowe z bloczków z betonu

Kolejnym materiałem, z którego co prawda nie można wykonać ściany zewnętrznej jest beton, a konkretnie bloczki z betonu. Są one jednak wykorzystywane w większości przypadków do ścian fundamentowych oraz fundamentów. Charakteryzują się dużą wytrzymałością na ściskanie oraz słabą izolacyjnością termiczną. Ważne jest, by fundamenty domu nie zostały wykonane z innych materiałów, które mogą okazać się mało wytrzymale na eksploatację domu.

5. Mocne podpory, słupy i nadproża ścian zewnętrznych – pustaki z lekkiego betonu

Beton lekki, czyli beton z dodatkiem wypełniacza typu trociny, wióry drewniane uzyskuje dzięki temu dodatkowe właściwości termoizolacyjne. Ten rodzaj betonu wykorzystywany jest do produkcji pustaków ściennych, szalunkowych, nadproży oraz wszelkiego rodzaju kształtek, które są często używane jako deskowanie tracone. Są one bardzo wygodne w pracy do wykonywania np. słupów w ścianach zewnętrznych budynków jednorodzinnych, gdyż wkładamy do wnętrza takiej kształtki pręty zbrojeniowe i następnie tylko zalewamy betonem zbrojenie. Ułatwia to wykonanie słupków i trwałych elementów oraz minimalizuje mostki termiczne w ścianach zewnętrznych.

6. Wygłuszenie wnętrza – ściany zewnętrzne z pustaków silikatowych

Kolejnym ciekawym budulcem są silikaty (tworzone z mieszanki piasek, wapno, woda). Duża pojemność cieplna tego materiału oraz bardzo duża wytrzymałość na ściskanie, sięgająca nawet 30 MPa to duże zalety tych pustaków. Kolejną zaletą tego materiału jest duża dokładność wymiarów poszczególnych pustaków, co ułatwia ich układanie. Poza tym zapewniają one dużą izolacyjność akustyczną tak wykonanych ścian oraz ze względu na zastosowane przy ich produkcji wapno, osiągają wysoką paroprzepuszczalność. Ściana z silikatowych pustaków pobiera i oddaje wilgoć. Bloczki z silikatu nadają się w szczególności do ścian zewnętrznych dwuwarstwowych: silikat jako warstwa nośna i izolacyjna zarazem, z zewnątrz ocieplona styropianem lub wełną. Bloczki z silikatów można łączyć na tzw. cienką spoinę, aczkolwiek spotkałem się z głosami, iż odchodzi się od tej tendencji ze względu na pęknięcia i powstające rysy, zwłaszcza w przypadku budynków wielokondygnacyjnych.

7. Budowlane klocki – kształtki ze styropianu i ściana zewnętrzna z nich wykonana

Budulcem ściany zewnętrznej może być także styropian, a konkretnie kształtki ze styropianu, które układa się najpierw jak klocki Lego a następnie wypełnia się betonem. Z tego rodzaju bloczków wykonuje się głównie ściany zewnętrzne o grubości od 20-45 cm. Różnorodność kształtek pozwala na wykonanie dowolnego fragmentu ściany o najdziwniejszym kształcie. Dom ze styropianu wznosi się bardzo szybko i łatwo, ze względu na łatwość obróbki, lekkość materiału. Styropian posiada bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. W przypadku domu wykonanego w tej technologii należy zauważyć, że wbrew powszechnemu przekonaniu ma on słabą izolacyjność akustyczną. Kolejną wadą tego materiału jest słaba przepuszczalność wody, co wymusza stosowanie w takich domach bardzo dobrej wentylacji.