Uważa się, że intensywna praca umysłowa, dłuższy okres edukacji, rozwiązywanie krzyżówek to czynniki, które mogą zmniejszać ryzyko rozwoju choroby Alzheimera, bądź w przypadku jej wystąpienia sprawiają, że przebiega ona łagodniej. Ponadto utrzymywanie kontaktów towarzyskich, otwarcie na drugiego człowieka, nawiązywanie relacji z innymi istotnie wpływa na zmniejszenie ryzyka choroby. Uważa się, że stosowanie diety śródziemnomorskiej bogatej w ryby, owoce morza, warzywa i owoce może być korzystne jako działanie profilaktyczne.
Podstawowym objawem choroby Alzheimera jest otępienie. Może przebiegać ono pod postacią różnie nasilonych zmian. Początkowo są to zmiany, które nie wpływają w znaczący sposób na funkcjonowanie człowieka. Wśród objawów, które dominują, pacjenci podają pogorszenie pamięci. Polega ono przede wszystkim na tym, że dana osoba nie może sobie przypomnieć, gdzie pozostawiła jakąś rzecz, czasem pacjent zapomina także dobrze znane mu nazwy. W miarę rozwoju choroby, takie symptomy mogą sprawiać, że pacjenci gorzej wykonują swoją pracę. Można zaobserwować, iż chorym trudność sprawia przypomnienie sobie nazwisk, imion, nazw ulic. W efekcie potrafią się oni zgubić, nie wiedzą, dokąd iść, jak odnaleźć drogę powrotną.
Nieprawidłowości związane z pamięcią polegają już nie tylko na tym, że nie mogą sobie przypomnieć dobrze znanych nazw, ale także ciężko im przyswoić sobie nowe informacje i fakty. Są oni bardziej rozproszeni i zdekoncentrowani. Typowo, na tym etapie choroby pacjenci nie przyjmują do wiadomości, że dzieję się z nimi coś złego, wypierają takie informacje.
Wraz z upływem czasu pacjent nie umie podać dobrze wcześniej mu znanych faktów, wydarzeń dotyczących ich własnego życia. Dołączają się zaburzenia, które polegają na tym, iż chory nie umie odpowiedzieć na pytanie odnośnie aktualnej daty, dnia tygodnia, pory roku. Jego wiedza o codziennym życiu jest bardzo znikoma. Pacjenci wydają się być obojętni, nie są zainteresowani swoją sytuacją. W bardzo zaawansowanych stadiach pacjent sam nie je, nie dba o swoją higienę, wymaga cały czas opieki drugiej osoby. Może mieć miejsce również sytuacja, gdy zaprzestanie on w ogóle mówić, poruszać się.
Niestety, nie można leczyć choroby Alzheimera przyczynowo. Terapia ma na celu łagodzenie istniejących już objawów. Stosuje się u tych chorych leki takie jak: donepezyl, rywastygmina, galantamina, memantyna. Inne leki dodaje się chorym, którzy w przebiegu choroby manifestują chociażby zaburzenia depresyjne. Najkorzystniejsze jest łącznie metod farmakologicznych z innymi metodami terapii – szkoleniem, ćwiczeniem pamięci oraz nauczaniem, jak sobie radzić przy wykonywaniu codziennych zadań.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
