Towarzyszy mu bardzo silny, wręcz przeszywający ból w okolicy lędźwiowej, który przemieszcza się wzdłuż kończyny dolnej ku dołowi. Pojawia się nagle po podniesieniu ciężaru, nagłym ruchu, potknięciu. W czasie takiego ataku, chory ma problemy z poruszaniem się. Chorzy twierdzą, że ból jest tak silny, że nawet uniemożliwia przewrócenie się na drugi bok w łóżku.
Może zostać dodatkowo nasilony przez kaszel, zgięcie głowy lub tułowia, czy uniesienie do góry wyprostowanej kończyny. Osoby cierpiące na rwę kulszową muszą oszczędzać kończyny, chodzić bardzo powoli. Dodatkowo zaleca się, aby daną kończynę utrzymywać jak najczęściej w zgięciu zwracać uwagę na to, aby nie opierać się na pięcie. W miarę upływu czasu może dojść do osłabienia czucia i osłabienie siły mięsniowej zarówno podudzia jak i stopy. W skrajnych przypadkach dochodzi do zaniku i zwiotczenia mięśni podudzia. To jak często i z jaką siłą pojawiają się ataki rwy kulszowej, zależy od wielu czynników, między innymi od przyczyny choroby.
Leczenie tego schorzenia to leczenie zachowawcze.
W czasie ataku rwy kulszowej chory musi leżeć. Nogi musi mieć zgięte w stawach biodrowych i kolanowych, a łydki muszą być podparte, np. przez poduszki. Tak wygląda życie chorego na początku ostrego ataku choroby, w czasie którego podawane są także leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, witaminy i leki miorelaksujące, czasami także kortykosteroidy. W przypadku, gdy po kilku dniach, chory nie odczuwa różnicy, trzeba zwiększyć dawki podawanych leków. Niejednokrotnie w czasie farmakoterapii w ostrej fazie choroby należy podawać pacjentowi leki o działaniu uspokajającym, a często i nasennym.
Jeśli po kilku dniach ból zmniejsza się, chory może już w miarę normalnie funkcjonować, rozpoczyna się właściwe leczenie, którego celem jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia kolejnych ataków rwy kulszowej. Uzyskuje się to przez zabiegi rehabilitacyjne, fizykoterpię, a czasami wykorzystuje się leczenie operacyjne. Rehebilitacja opiera się na zastosowaniu masażu mięśni przykręgosłupowych, kończyn, ćwiczeń rozluźniających. Fizykoterapia wykorzystuje nagrzewanie, ultradźwięki a także specjalne kąpiele. Po jakimś czasie wprowadza się systematyczne ćwiczenia, których zadaniem jest zwiększenie siły mięśni przykręgosłupowych i mięśni brzucha.
morguefile.com
W niektórych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne, polegające na usunięciu zwyrodniałego krążka międzykręgowego. Stosuje się to u pacjentów, u których ataki rwy kulszowej występują bardzo często i są trudne do lecznia. Mimo zastosowania dużych dawek leków przeciwbólowych, chorzy nie są w stanie normalnie funkcjonować. Są oni w bardzo dużym stopniu narażeni na wystąpienie niedowładu kończyn. Stąd też najlepszym i jedynym rozwiązaniem jest usunięcie krążka międzykręgowego, który odpowiada za te dolegliwości.
Rwa kulszowa to schorzenie, które jest bardzo dokuczliwe. Należy więc wykorzystać wszystkie możliwe sposoby, aby nie dopuścić do jej rozwoju. Jednym z nich jest dbałość i ewentualna korekta postawy, regularne ćwiczenia, które wzmocnią mięsnie, głównie chodzi tutaj o wzmocnienie mięsni przykręgosłupowych i brzucha.
Cierpicie na rwę kulszową? Od jak dawna? Jak dajecie sobie radę? Podzielcie się doświadczeniami.
