Typowo choroba przebiega z chrypką, uczuciem dyskomfortu w gardle, odchrząkiwaniem i atakami kaszlu. Lekarz, do którego zgłasza się pacjent z powyższymi objawami powinien bezwzględnie zebrać wywiad i zbadać fizykalnie chorego. W zasadzie leczenie postaci nieżytowej ostrego zapalenia krtani jest podobne do leczenia zwykłego przeziębienia.
Zaleca się, aby chory przez kilka dni odpoczywał i prowadził oszczędzający tryb życia. Przestrzega się, aby chory przez kilka dni nie nadużywał swojego głosu, oszczędzał go. Pomocne okazać się mogą inhalacje parowe. Ważne jest, aby chory pił dużo herbatek, wody. Zapewni mu to prawidłowe nawodnienie organizmu. Jeżeli pacjent skarży się na silne dolegliwości bólowe gardła czasami poleca się przyjęcie leków przeciwbólowych. Zwykle informuje się pacjenta, aby zgłosił się ponownie do lekarza, jeśli dolegliwości nie ustąpią po kilku dniach. W większości przypadków nie ma podstaw do włączenia antybiotyku od razu. Stosuje się go wtedy, gdy doszło do nadkażenia bakteryjnego.
Dużo szybszych i bardziej intensywnych działań wymaga natomiast ostre pogłośniowe zapalenie krtani. Pacjentami częściej są dzieci, u których po przebyciu przeziębienia występuje dość nagle suchy, szczekający kaszel. Jego intensywność w krótkim czasie znacząco się zwiększa. Dziecko boi się, że się udusi. Uruchamiane zostają dodatkowe mięśnie oddechowe np. mięśnie międzyżebrowe. Przy wdechu słyszalny jest charakterystyczny stridor. Rozwinąć się może ostra duszność krtaniowa.
W takiej sytuacji nie wolno czekać, tylko szybko zawieść dziecko do lekarza. Pacjent wymaga, bowiem podania mu leków o silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwobrzękowym. Dlatego też podaje się mu hydrokortyzon, lek z grupy glikokortykosterydów. W celu ochrony dziecka przed nadważeniem podaje się także antybiotyk. Ważne jest także uspokojenie dziecka. Gdy wykazuje ono cechy odwodnienia trzeba nawodnić go poprzez podanie kroplówki dożylnie. Uzasadnione jest również podawanie tlenu. Dziecko w takim stanie powinno pozostać pod obserwacją i ścisłą kontrolą lekarzy, dlatego przyjmuje się je do szpitala. Gdy mimo poczynionych działań i rozpoczęcia leczenia stan małego pacjenta nie poprawia się, czasem zachodzi konieczność wszczęcia procedur ratujących życie.
Uwaga!
Zdarzyć się może, że u pacjenta wystąpi przewlekłe nieswoiste zapalenie krtani. Kiedy objawy utrzymują się przez dłuższy czas zaleca się oszczędzanie głosu. Ponadto zwraca się uwagę, aby pacjenci nie jedli potraw ostro doprawionych. Złagodzić objawy mogą także inhalacje solankowe lub inhalacje z solą morską. Niekiedy zmiana klimatu np. na klimat morski poprawia stan zdrowia pacjenta.
Czy chorowaliście kiedyś na zapalenie krtani? Jak je wyleczyliście? Wypowiedzcie się.
