Wykrywane mogą być one w narządach należących do przewodu pokarmowego, np. w żołądku, dwunastnicy, jelicie cienkim, wyrostku robaczkowym, okrężnicy wstępującej, poprzecznej i zstępującej oraz odbytnicy, a także w oskrzelach, w płucach, w grasicy. Wspólnym mianownikiem wymienionych narządów jest fakt, iż wywodzą się one w trakcie rozwoju prenatalnego człowieka z tzw. pierwotnej cewy jelitowej. Rakowiaki nazywa się guzami neuroendokrynnymi, ponieważ dość często zdarza się, że same guzy wytwarzają i wydzielają substancje takie jak histamina, serotonina, tachykinina.
Jak rozpoznać rakowiaka?
Często guzy te nie dają specyficznych objawów. Pacjent czuje się dobrze. Zmiana, która skłania lekarza do pojęcia dalszej diagnostyki, może być natomiast wykryta przez przypadek, np. podczas wykonywania prześwietlenia klatki piersiowej, USG jamy brzusznej z innego powodu. Czasem jednak u chorych, u których diagnozuje się rakowiaka, pojawia się zespół specyficznych objawów zwany zespołem rakowiaka. Występuje on wówczas, gdy guz produkuje wspomniane już substancje – histaminę, serotoninę – i wyrzuca je.
Pacjent obserwuje wtedy u siebie sekwencję symptomów, których nie potrafi sam wytłumaczyć i znaleźć ich przyczyny. Przede wszystkim dochodzi do zaczerwienienia skóry w obrębie twarzy i szyi. Nagle zaczyna nadmiernie się pocić, oblewa go pot. Odczuwa, iż jego serce szybko bije, czasem pacjenci określają to wrażenie jako kołatanie serca. W zespole rakowiaka mogą także pojawić się zawroty głowy. Epizodycznie dołączyć się mogą trudność w oddychaniu związane ze skurczem oskrzeli. Ponadto czasami w trakcie napadu dochodzi do pojawienia się biegunki.
Czy napady pojawiają się w związku z jakąś konkretną sytuacją?
Istnieją czynniki, sytuacje, które poprzedzają napady zespołu rakowiaka. Typowe objawy pojawiać się mogą w następstwie spożycia alkoholu, po sytuacji naznaczonej dużym stresem, po zjedzeniu potrawy bardzo mocno doprawionej różnymi przyprawami lub też po wybranych lekach.
Objawy zespołu rakowiaka można opanować stosując analogi somatostatyny, przydatny bywa też loperamid, jeśli pojawia się biegunka. Niemniej jednak jest to leczenie jedynie objawów. Powinno się zawsze wykonać wszelkie badania, które potwierdzą rozpoznanie rakowiaka. Nie można pominąć także badań obrazowych. Jeśli jest to możliwe, pacjenta kwalifikuje się do operacyjnego usunięcia guza.
Zaniechanie leczenia rakowiaka może doprowadzić do wielu groźnych powikłań związanych z działaniem serotoniny, zaś napady objawów zespołu rakowiaka wraz z upływem czasu mogą się pojawiać coraz częściej.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
