Mak polny to jeden z najpiękniejszych pospolitych chwastów występujący na nieużytkach lub polach. Surowcem leczniczym są czerwone płatki kwiatu – tylko one nie zawierają substancji o działaniu narkotycznym. Płatki zbiera się zaraz po rozkwitnięciu kwiatu – koniecznie przed zawiązaniem się makówki. Zbiór przeprowadza się bardzo delikatnie, uważając, by płatków nie uszkodzić ani nie pognieść. Surowiec najlepiej układać w przewiewnym koszyczku z wikliny, a potem suszyć w stanie rozłożonym w ciemnym, dobrze przewiewnym miejscu. Prawidłowo wysuszone płatki mają kolor ciemnoróżowofioletowy. Po wysuszeniu płatki można pokruszyć lub zmielić.
Mak stosuje się:
– w leczeniu suchego kaszlu i chrypki
– jako łagodny środek ułatwiający zasypianie i zmniejszający zdenerwowanie
– w przypadku utrudnionego odkrztuszania podczas zakażeń dróg oddechowych
– do przemywań i okładów w przypadku podrażnień oczu
– do płukania jamy ustnej przy stanach zapalnych śluzówki
– do likwidacji zapaleń skórnych i infekcji dotykających okolice intymne.
photoxpress.com
Za lecznicze właściwości maku odpowiadają zawarte w roślinie:
– alkaloidy z grupy papawerubiny – w tym readyna, która pomimo tego, że występuje w maku w niewielkich ilościach, jest jednym z najważniejszych związków leczniczych zawartych w roślinie;
– alkaloidy izocholinowe
– antocyjany – to one nadają piękną żywoczerwoną barwę płatkom
– śluzy – jest ich ok. 10%; dzięki tym związkom mak stosowany jest w leczeniu suchego kaszlu i chrypki oraz w likwidacji zapaleń górnych dróg oddechowych;
– sole mineralne
– kwasy organiczne.
Ze względu na łagodne działanie mak polny stosuje się wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba subtelnego wpływu na organizm. Roślina dobrze sprawdza się szczególnie w leczeniu zakażeń i zapaleń górnych oddechowych u dzieci – również tych małych, oraz w łagodzeniu nadmiernego pobudzenia przed snem. Należy jednak opamiętać, że choć jest to łagodnie działający środek, jego dawkowanie powinno być ustalone z lekarzem.
Mak polny stosuje się w postaci naparów i odwarów lub wodno-alkoholowych wyciągów – używa się ich wewnętrznie (uważając, by nie dopuścić do przedawkowania) lub zewnętrznie – jako składnik preparatów kosmetycznych (kremów, lotionów, toników) lub leczniczych okładów czy płukanek.
Stosowaliście kiedyś mak polny? W jakich dolegliwościach Wam pomógł?