Wiek pięciu lat to dla dziecka okres równowagi, kiedy to lepiej panuje nad swoim zachowaniem i emocjami, nie jest tak „wybuchowe” i nieokiełznane jak we wcześniejszych etapach swojego rozwoju. Dziecko zwykle jest spokojne, zadowolone, pewne siebie oraz łatwe we współżyciu. Szczególnie mocna więź łączy je z mamą, która stanowi dla niego centrum uwagi, chce jak najczęściej przebywać blisko niej, pomagać i wykonywać jej polecenia. W szczególności potrzebuje jej bliskości, czułości i zainteresowania.

Dziecko cechuje się kreatywnością, samo potrafi już wymyślać zabawy i dłużej skupić swoją uwagę na wykonywanej czynności. Jeżeli chodzi o rozwój fizyczny – dziecku wypadają pierwsze zęby mleczne, potrafi rozróżniać prawą i lewą stronę, jeździć na czterokołowym rowerze i wiązać samodzielnie buty. Pięcioletnie dziecko jest sprawne fizycznie. Samo wykonuje podstawowe czynności higieniczne, je, ubiera się, jak również korzysta z toalety.

Dziecko w tym wieku płynnie mówi, ma bogate słownictwo, potrafi uzasadnić poprzez argumenty swoje zdanie. Wypowiadając się posługuje się zdaniami złożonymi, wymawiając poprawnie wyrazy. Jego fantazja jest ogromna, jednakże odróżnia już fikcję od rzeczywistości, zadając przy tym dużo pytań, które są mu w tym pomocne. Dziecko rozumie także emocje własne i innych, rozwija się w nim wrażliwość na odczucia innych ludzi, na sposób reagowania w różnych sytuacjach.

Maluch zaczyna uwzględniać relacje ja – inni. Nie jest już tak egoistyczny, gdyż nastawiony jest na kontakty towarzyskie, zabawy z rówieśnikami i pierwsze przyjaźnie. Zatem dziecko zaczyna być już zdolne do liczenia się z innymi osobami, rezygnowania z własnych pragnień i kontrolowania swoich reakcji.

W zakresie motoryki maluch potrafi, m.in. tworzyć rozbudowane budowle z klocków, posługiwać się nożyczkami (wycinać wzdłuż konturu), skakać naprzemiennie na jednej nodze, skakać na skakance, a także kolorować obrazki nie wychodząc za linie.

Uwaga!

Niewątpliwie dziecko pięcioletnie jest już bardzo samodzielne, jednakże w dużej mierze jego zdolności uzależnione są od pomocy rodziców, którzy powinni dbać o rozwój poszczególnych funkcji oraz sprawności psycho-ruchowych swojej pociechy.

A jak rozwija się Wasza pociecha? Pochwalcie się 🙂

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak wyciszyć mieszkanie?
Następny artykułMoje dziecko lubi się rozbierać – dlaczego, co robić?

Sabina Maćkowicz - pedagog. Abolwentka Uniwersytetu Pedagogcznego w Krakowie. Od kilku lat pracuje z dziećmi, zaczynała jako opiekunka, poźniej wolontariuszka (m.in: w stowarzyszeniu Dać szansę). Doświadczenie zdobywała również w Dziennym Ośrodku Socjoterapii oraz Akademii Młodzieży.

 

Nasz specjalista o sobie:

Uwielbiam dzieci – ich spontaniczność i energię, a zarazem delikatność i kruchość. Od najmłodszych lat angażowałam się w różnego rodzaju akcje charytatywne i wolontaryjne. Pomagałam dzieciom z dysfunkcjami rozwojowymi. Etap ten był niezwykle trudnym doświadczeniem w moim życiu, ale także bardzo dużo mnie nauczył. Swój zawód wiążę głównie z wychowaniem przedszkolnym i wczesnoszkolnym. To wspaniałe uczucie patrzeć, jak dziecko się rozwija i móc mu w tym pomagać ...Mieć w tym swój maleńki udział...

Mam wiele innych zainteresowań, które są dla mnie odskocznią od codzienności. W wolnych chwilach chętnie czytam. Literatura to jedna z moich pasji . Lubię także aktywny wypoczynek – wyjazdy i spacery po górach, a w zimie jazdę na snowboardzie.  Podróże i odkrywanie nowych miejsc, to coś co mnie bardzo uszczęśliwia – jest to niewątpliwie część mojego życia.

Od dziecka moim zamiłowaniem było pisanie – stąd wybór studiów dziennikarskich.  Pisząc mogę łączyć swoją wiedzę z umiejętnościami, co daje mi poczucie ogromnej samorealizacji.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here