Wiek pięciu lat to dla dziecka okres równowagi, kiedy to lepiej panuje nad swoim zachowaniem i emocjami, nie jest tak „wybuchowe” i nieokiełznane jak we wcześniejszych etapach swojego rozwoju. Dziecko zwykle jest spokojne, zadowolone, pewne siebie oraz łatwe we współżyciu. Szczególnie mocna więź łączy je z mamą, która stanowi dla niego centrum uwagi, chce jak najczęściej przebywać blisko niej, pomagać i wykonywać jej polecenia. W szczególności potrzebuje jej bliskości, czułości i zainteresowania.
Dziecko cechuje się kreatywnością, samo potrafi już wymyślać zabawy i dłużej skupić swoją uwagę na wykonywanej czynności. Jeżeli chodzi o rozwój fizyczny – dziecku wypadają pierwsze zęby mleczne, potrafi rozróżniać prawą i lewą stronę, jeździć na czterokołowym rowerze i wiązać samodzielnie buty. Pięcioletnie dziecko jest sprawne fizycznie. Samo wykonuje podstawowe czynności higieniczne, je, ubiera się, jak również korzysta z toalety.
Dziecko w tym wieku płynnie mówi, ma bogate słownictwo, potrafi uzasadnić poprzez argumenty swoje zdanie. Wypowiadając się posługuje się zdaniami złożonymi, wymawiając poprawnie wyrazy. Jego fantazja jest ogromna, jednakże odróżnia już fikcję od rzeczywistości, zadając przy tym dużo pytań, które są mu w tym pomocne. Dziecko rozumie także emocje własne i innych, rozwija się w nim wrażliwość na odczucia innych ludzi, na sposób reagowania w różnych sytuacjach.
Maluch zaczyna uwzględniać relacje ja – inni. Nie jest już tak egoistyczny, gdyż nastawiony jest na kontakty towarzyskie, zabawy z rówieśnikami i pierwsze przyjaźnie. Zatem dziecko zaczyna być już zdolne do liczenia się z innymi osobami, rezygnowania z własnych pragnień i kontrolowania swoich reakcji.
W zakresie motoryki maluch potrafi, m.in. tworzyć rozbudowane budowle z klocków, posługiwać się nożyczkami (wycinać wzdłuż konturu), skakać naprzemiennie na jednej nodze, skakać na skakance, a także kolorować obrazki nie wychodząc za linie.
Uwaga!
Niewątpliwie dziecko pięcioletnie jest już bardzo samodzielne, jednakże w dużej mierze jego zdolności uzależnione są od pomocy rodziców, którzy powinni dbać o rozwój poszczególnych funkcji oraz sprawności psycho-ruchowych swojej pociechy.
A jak rozwija się Wasza pociecha? Pochwalcie się 🙂