Agresja jest przejawem dużej frustracji, nieradzenia sobie ze nagromadzonym napięciem oraz odpowiedzią na krępujące zakazy lub przeszkody. Zachowania agresywne są szczególnie bliskie dzieciom w wieku dwóch lat. Faza ta rządzi się swoimi prawami, utworzono nawet powszechnie używane pojęcie „bunt dwulatka”. Maluszek potrafi stanąć w brutalnej obronie swojej łopatki lub rzeczy dla niego ważnych. Najważniejsza jest ogólna atmosfera panująca w domu, sposób wzajemnego komunikowania się członków rodziny i ich stosunek do stosowania przemocy. Niestety wielu opiekunów nie zdaje sobie sprawy ze stosowanej przemocy. To nie tylko klapsy, ale też krzyczenie, szarpanie i agresywne wymuszanie posłuszeństwa. Nierzadko rodzic w zamian negocjacji, pokazuje kto rządzi. Nie zapominajmy, ze dziecko wszystko bacznie obserwuje! Co więcej – nie tylko widzi, ale też naśladuje i przyjmuje za swoje.
Co robić, gdy dziecko bije? Mimo trudu sytuacji i narastającej w nas złości, konieczna jest cierpliwość i spokój. Ktoś musi być opanowany i raczej nie będzie to maluch. Pamiętajmy, że im silniejszą reakcję wywoła w nas zachowanie dziecka, tym częściej będzie ono powtarzane. Bijące dziecko w ataku furii należy przytrzymać za ręce i nogami, również po to, aby zabezpieczyć przed urazami. Widząc zamach ręki malucha, aby nas uderzyć, trzeba tą rękę przytrzymać w locie. Konieczny jest nasz zdecydowany sprzeciw: „Nie wolno bić, to boli”. Warto jest przeanalizować sytuacje, kiedy obrywamy od pociechy. Jeśli jest to reakcja na określoną rzecz, na przykład zakaz, wtedy łatwiej jest przewidzieć uderzenie i je powstrzymać.
Być może uda się też zapobiec biciu przez dziecko przez ominięcie pewnych spraw, jeśli wiemy, że to właśnie one są przyczyną. W każdym razie można spróbować. Zwróćmy uwagę, żeby nie być rodzicem podległym swojemu dziecku. Bycie na każde zawołanie malca, spełnianie wszystkich jego życzeń, dawanie do zrozumienia, że jego potrzeby są ważniejsze od wszelkich innych wykształci w maluchu postawę roszczeniową. Każda odmowa spotka się wtedy z gwałtowną reakcją. Bicie jest wołaniem, że dzieckiem targają silne emocje. Zadaniem dorosłych jest pokazanie innych form radzenia sobie z nimi.
Jak reagujecie, gdy Wasze dzieci są agresywne? Macie jakieś sprawdzone sposoby?
