Reaguje on na ruch liniowy (góra-dół) czy ruch obrotowy, informujące m.in. o położeniu ciała i jest odpowiedzialny m.in. za równowagę, napięcie mięśniowe i koordynację. Układ ten znajduje się w uchu wewnętrznym i składa z błędnika oraz jąder przedsionkowych w pniu mózgu. Na jego stymulację wpływają ćwiczenia oddziałujące m.in. na zmysł równowagi np. chodzenie „stopa za stopą”, ahuśtanie i ruch liniowy, urozmaicone wykonywaniem dodatkowych czynności, uczą planowania ruchu i koordynacji. Dziecko buja się np. na brzuszku w specjalnej siatce, zbierając klocki z podłogi i wkładając je do pudełka. Za pomocą takiej siatki, możliwe jest też wykonywanie ruchuobrotowego. Ruch taki stanowi silną stymulację, nie jest jednak lubiany przez dzieci z nadwrażliwością układu przedsionkowego. Umiejętność planowania ruchu dziecko rozwija także poprzez ćwiczenia w przeskakiwaniu przez przeszkody, wspinaniu się, turlaniu, rzut do celu.

Zmysł propriocepcyjny (kinestetyczny) zwany też czuciem głębokim wpływa na napięcie mięśniowe, czucie własnego ciała i orientację w przestrzeni. Dzięki proprioreceptorom znajdującym się w stawach, mięśniach i ścięgnach jesteśmy świadomi ułożenia części naszego ciała, bez sprawdzania ich pozycji wzrokiem. Zmysł te można ćwiczyć za pomocą skoków i przewrotów na np. miękki worek, a także ucisku specjalnym wałkiem czy piłką.Stymulację propriocepcyjną często stosuje się jako ćwiczenie przygotowujące do terapii dotykowej. Z kolei przy nadwrażliwości dotykowej stosowane jest np. szczotkowanie i głaskanie przedmiotami o zróżnicowanych fakturach. W zajęciach integracji sensorycznej biorą udział nie tylko dzieci, ale i ich rodzice, poinstruowani co do strategii terapeutycznej i sposobów postępowania. Ważne jest, aby terapia nie kończyła się wraz z opuszczeniem sali ćwiczeń. Prowokuj dziecko to zdobywania niezbędnych bodźców kiedy się tylko da.

W kuchni pozwól mu ugniatać ciasto i mieszać składniki o różnej konsystencji. W łazience używaj gąbek, myjek i ręczników o różnorodnych kształtach, kolorach i fakturach. W woreczku, lub pudełku możesz umieszczać różnorodne przedmioty, których nazwy dziecko próbuje odgadnąć za pomocą dotyku. Zabawcie się w Kopciuszka, który rozdziela np. fasolki od kamyczków. Daj dziecku lepić i ugniatać przeróżne masy oraz malować stopami i rączkami. Pobudzaj układ przedsionkowy zachęcając dziecko do huśtania, zabaw z piłką, rzucania do celu, biegów i skoków. Wspólne szaleństwa wpłyną nie tylko na rozwój dziecka, ale zapewnią mnóstwo zabawy – zabawy, która leczy.

Co myślicie o integracji sensorycznej? Macie z nią jakieś doświadczenia? Podzielcie się opiniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułIntegracja sensoryczna – co to jest?
Następny artykułZespół Aspergera u dzieci – leczenie, terapia

Magdalena Wolna - z wykształcenia pedagog, psychoterapeutka i hipnoterapeutka oraz trener osobowości. W ciągu studiów przyznano jej stypendia naukowe m.in. MEN-u i na Uniwersytecie w Padwie za szczególne osiągnięcia w nauce. Studia ukończyła z wyróżnieniem i oceną celującą, a jej praca magisterska jako jedna z pierwszych w Polsce dotyczyła snu świadomego (Lucid Dream).

W Nottingham uzyskała dyplom psychoterapeuty i hipnoterapeuty akredytowany przez General Hypnotherapy Standards Council.

Jest projektantką warsztatów rozwoju osobowości, bajek terapeutycznych, a także indywidualnych nagrań do nauki snu świadomego oraz terapii autohipnozą dopasowanych specjalnie do potrzeb klienta - od skryptu, aż po udźwiękowienie.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here