Jak działają sekty? Ich członkowie są głęboko przekonani o słuszności swoich działań. Są nieomylni w przyjętych prawdach i gorąco namawiają innych do pójścia z nimi, a tym samym do ochrony przed złem świata. Miejsce, w którym działa sekta, traktują jako kwintesencję życia wypełnioną spokojem, autentycznym zrozumieniem i oddaniem się sprawom ważnym. Osoby zwerbowane podporządkowują się całkowicie guru – przywódcy, gorliwie wypełniając jego wolę i nakazy.

Warunkiem przystąpienia do związku wyznaniowego jest porzucenie dotychczasowego życia – rodziny, szkoły i znajomych, by móc w pełni oddawać się temu co istotne. Oczywiście dobroć i zainteresowanie jest tylko „przykrywką”. Członkowie sekt wykorzystywani są do ukrytych celów, między innymi wspomagania finansowego grupy. Poza tym zasilanie nowymi osobami zapewnia ciągłość sekcie, jej rozwój oraz wzmacnianie pracy dodatkowymi parami rąk.

Kogo najczęściej próbują zwerbować sekty? Przede wszystkim ludzi zagubionych, z przytłaczającymi problemami, nie znajdującymi zrozumienia wśród swoich bliskich. Celem są również osoby twórcze, wrażliwe, pełne idei. Członkowie grup wyznaniowych posiadają określony system stopniowego wciągania nowych braci. Otaczają ich ciepłem, pełnym zrozumieniem, tym czego akurat w danym momencie człowiek potrzebuje. Zachęcają, ale nie zmuszają, doprowadzając do sytuacji, gdy chce się do nich dołączyć. Przedstawiane są przeróżne korzyści z uczestnictwa.

Oczarowywane osoby coraz bardziej wkraczają w sekciarski świat. Początkowo dziwne obrzędy wciągają coraz mocniej, a członkowie sekty wydają się być jedynymi życzliwymi osobami na świecie. Zaangażowanie przebiega stopniowo, ale jest na tyle silne, że w efekcie nowicjusze porzucają całe swoje dotychczasowe życie i całkowicie oddają się grupie. Dopiero zwerbowany członek, zwłaszcza w sytuacji prób wycofania się z sekty, poznaje prawdziwe oblicze braci i przywódcy. Przemoc, nacisk, groźby i zastraszanie uniemożliwiają ucieczkę. Nierzadko wychodzenie z sekty trwa latami.

Jeśli zwerbowane zostało dziecko, rodzice powinni skontaktować się z centrum informacji o sektach. Koniecznie trzeba próbować zdobywać wszelkie informacje i – jeśli to możliwe – podtrzymywać z dzieckiem przynajmniej kontakt telefoniczny. Warto jest też zorganizować wsparcie innych osób, pomoc osobie zwerbowanej będzie na pewno bardzo trudna.

Jakie są największe zagrożenia współczesnego świata? Na co według Was narażone są dzisiejsze nastolatki?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak przygotować dziecko na pobyt w szpitalu
Następny artykułJak nauczyć dziecko przyjmować krytykę?

Anna Chmielewska – pedagog szkolny, trener szybkiego czytania oraz – przez pewien czas – nauczyciel wspierający w integracyjnym oddziale zerowym. Dodatkowo ukończyła studia z zakresu edukacji elementarnej i terapii pedagogicznej. Współpracowała z jednym z serwisów edukacyjnych, pisząc artykuły dla rodziców oraz tworząc karty pracy dla maluchów i uczniów.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Od zawsze lubiłam pomagać. Czynnie angażowałam się w działania woluntarystyczne, zwłaszcza w  pomoc rodzinom z problemem alkoholowym. Po studiach rozpoczęłam pracę w szkole i tak zostało do dziś. Obecnie pracuję w szkole z oddziałami integracyjnymi, co jest dodatkowym wyzwaniem dla pedagoga. Lubię to, co robię, ale jednocześnie szukam nowych wyzwań. Jako trener szybkiego czytania poszerzam możliwości ludzkiego mózgu, a pisząc artykuły w serwisach, dzielę się tym, co wiem.

Odskocznią od życia zawodowego są dla mnie książki oraz zacisze domowe, zapach namiętnie pieczonych ciast i aromat świeżo zaparzonej kawy. No i rozmowy przy stole – o marzeniach, pragnieniach i nadziejach.

Od kilku miesięcy odnajduję szczęście w macierzyństwie, w odkrywaniu świata przez cudowną małą istotkę. Życie nabiera  innej jakości, już nie trzeba tak się śpieszyć...

Pisanie jest dla mnie pasją, zamykaniem w słowa własnych doświadczeń, wiedzy i myśli. Jest spotkaniem z czytelnikami, ale też z samą sobą...

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here