Funkcje półkul mózgowych i ich znaczenie dla uczenia się

Symetria półkul mózgowych jest pozorna. Już to, że ktoś jest praworęczny, a inny leworęczny wskazuje na asymetrię centralnego układu nerwowego. Część funkcji przypisana jest do prawej półkuli, część do lewej, na przykład za ruch lewej ręki odpowiedzialna jest prawa półkula. Okazuje się, że konkretne umiejętności i zdolności, jakie posiadamy, również w głównej mierze zależą od dominacji konkretnej półkuli mózgu.

Lewa półkula odpowiada za technikę. To w jej granicach rozstrzyga się wypowiadanie, liczenie w pamięci, myślenie logiczne, dokonywanie analizy czy uważne słuchanie. Lewa półkula uaktywnia się więc w czynnościach racjonalnych i logicznych: w operowaniu zdaniami, cyframi, werbalizacją, szczegółem. Półkula ta zapamiętuje zasady gramatyki i ortografię, fakty, daty, imiona, pasjonuje się zadaniami matematycznymi.

Prawa półkula jest artystyczna. Wykorzystujemy ją w czynnościach opierających się na wyobraźni i wizualizacji, twórczości, kolorach, dźwiękach. Prawa półkula dominuje w rytmach, obrazach, metaforach i marzeniach. Umożliwia rozróżnianie pojęć takich jak miłość czy piękno. Podczas gdy lewa półkula działa analogicznie (rozkładając rzeczywistość na czynniki pierwsze), widząc dane zjawisko fragmentarycznie, prawa półkula ujmuje świat całościowo, dokonując syntezy. Prawa półkula jest dominującą u artystów, gdyż wyposaża w uzdolnienia plastyczne oraz muzyczne.

Załóżmy, że słyszymy piosenkę. Lewa półkula zajmuje się analizą utworu, składnią i sensem zdań i tego, co artysta przekazuje. Prawa półkula mózgowa natomiast zajmuje się przekazem artystycznym, rytmami, melodią, całym walorem twórczym utworu.