ZHP (Związek Harcerstwa Polskiego) jest silną instytucją wspomagającą wychowanie. Kieruje się trwałymi zasadami i metodami harcerskimi. Młodym ludziom przyświeca służba, pomoc drugiemu człowiekowi oraz braterstwo, przyjacielskie postawy pomiędzy harcerzami, ale też względem innych. W harcerstwie każdy pracuje też nad sobą – nad własnym charakterem, sprawnościami, siłą ducha. Największy wpływ i oddziaływanie ma to przede wszystkim na ludzi młodych, dojrzewających (zwłaszcza w wieku 11–13 lat), którzy szukają miejsca na ziemi, przynależności do grupy, pasji, autorytetów i pomysłów na siebie.

harcerstwoFot. sxc.hu

Harcerstwo niesie ze sobą autentyczne zaspokojenie potrzeby przynależności do grupy. Dotyczy to zarówno mniejszych harcerzy, jak i większych. Organizacja zapewnia im pomysły na spędzanie czasu wolnego z rówieśnikami, wytwarzając przyjaźnie i zwierzenia. W członkach ZHP kształtuje się solidarność z grupą, ale też poczucie samodzielności.

Harcerstwo wypracowuje ponadto zdrowe nawyki oraz troskę o kondycję fizyczną. Młodzi ludzie przezwyciężają swoje lęki i ograniczenia. Obozy harcerskie, rajdy, biwaki i obozy wędrowne są świetną okazją do pozytywnego spędzania czasu wolnego oraz ćwiczeń fizycznych. Harcerze przyswajają zdrowy tryb życia, zasady higieny i walkę z nałogami. Harcerstwo staje się nie tylko sposobem na organizację czasu wolnego, ale też pomysłem na siebie.

W życiu harcerskim przede wszystkim liczy się działanie. Nie ma tu miejsca na wykłady czy teoretyczne wykładanie wiedzy. Ważne jest aktywne uczestnictwo. Ważnym punktem są gry i pozytywne współzawodnictwo, działanie w grupie i współodpowiedzialność. Młodzi ludzie zdobywają umiejętności, sprawdzają się, radzą sobie w przeróżnych sytuacjach. Harcerstwo uczy też konsekwencji i dążenia do celu, miedzy innymi poprzez system stopni i sprawności harcerskich. Całość harcerskich oddziaływań skierowany jest na wszechstronny rozwój członków – rozwój intelektualny, fizyczny, emocjonalny, społeczny oraz duchowy. Niewątpliwe ZHP wspomaga rodzinę w oddziaływaniach wychowawczych.

Czy byliście kiedyś w ZHP? Jak wspominacie ten okres w swoim życiu? Dajcie znać w komentarzu.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak motywować zawodników?
Następny artykułJak zorganizować akcję charytatywną w szkole?

Anna Chmielewska – pedagog szkolny, trener szybkiego czytania oraz – przez pewien czas – nauczyciel wspierający w integracyjnym oddziale zerowym. Dodatkowo ukończyła studia z zakresu edukacji elementarnej i terapii pedagogicznej. Współpracowała z jednym z serwisów edukacyjnych, pisząc artykuły dla rodziców oraz tworząc karty pracy dla maluchów i uczniów.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Od zawsze lubiłam pomagać. Czynnie angażowałam się w działania woluntarystyczne, zwłaszcza w  pomoc rodzinom z problemem alkoholowym. Po studiach rozpoczęłam pracę w szkole i tak zostało do dziś. Obecnie pracuję w szkole z oddziałami integracyjnymi, co jest dodatkowym wyzwaniem dla pedagoga. Lubię to, co robię, ale jednocześnie szukam nowych wyzwań. Jako trener szybkiego czytania poszerzam możliwości ludzkiego mózgu, a pisząc artykuły w serwisach, dzielę się tym, co wiem.

Odskocznią od życia zawodowego są dla mnie książki oraz zacisze domowe, zapach namiętnie pieczonych ciast i aromat świeżo zaparzonej kawy. No i rozmowy przy stole – o marzeniach, pragnieniach i nadziejach.

Od kilku miesięcy odnajduję szczęście w macierzyństwie, w odkrywaniu świata przez cudowną małą istotkę. Życie nabiera  innej jakości, już nie trzeba tak się śpieszyć...

Pisanie jest dla mnie pasją, zamykaniem w słowa własnych doświadczeń, wiedzy i myśli. Jest spotkaniem z czytelnikami, ale też z samą sobą...

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here