Jeśli fotografujemy przedwcześnie łysiejącego mężczyznę, starajmy się zrobić zdjęcie nieco z dołu i zrezygnować z jakiegokolwiek światła doświetlającego włosy.
Fotografując osobę starszą, jeśli oczywiście nie chcemy pokazać na zdjęciu jej wieku, oświetlmy ją głównie przednim światłem (chociaż niekoniecznie z lampy pierścieniowej). Światło boczne tylko pogłębi cienie i tym samym, zaakcentuje zmarszczki.
Modela z odstającymi lub nieproporcjonalnie dużymi uszami powinniśmy ustawić w taki sposób, aby jego uszy znalazły się cieniu, a byłoby jeszcze lepiej, gdyby tylko jedno ucho znalazło się w kadrze.
Modeli z dużymi nosami fotografujemy podobnie jak łysiejących, nieznacznie z dołu. Ponadto, możemy ich poprosić aby spojrzeli prosto w obiektyw i podnieśli brodę do góry i jednocześnie wysunęli szyję do przodu. Dzięki takiemu ustawieniu, nos powinien na naszym kadrze ulec radykalnemu zmniejszeniu. Jeśli model ma podwójny podbródek i prosi o zatuszowanie go, my prosimy go, by podniósł głowę do góry.
Aparat też możemy ustawić tak, aby fotografować nieco z góry. Światło ustawiamy podobnie. Dzięki temu, pod brodą powstanie cień zakrywający drugi podbródek.
Starajmy się nie fotografować ludzi ustawionych frontalnie, z ramionami na wprost obiektywu, chyba że zależy nam na podkreśleniu tężyzny danego osobnika. To już zależy od nas, ale masywnego kulturysty raczej nie powinniśmy fotografować w taki sam sposób jak wychudzonej modelki. Krótko mówiąc, osoby ustawione ramionami na wprost obiektywu będą wyglądały masywniej niż w rzeczywistości. Jeśli nie zależy nam na takim pokazaniu danej osoby, ustawmy ją w taki sposób, aby ramiona znajdowały się pod kątem do osi obiektywu.
Dzięki temu zmniejszymy optycznie ramiona, a fotografowana osoba będzie wyglądać swobodniej, dynamiczniej i, z pewnością, bardziej naturalnie.
Lubicie fotografować ludzi czy stawiacie raczej na zdjęcia obiektów nieożywionych? 😉 Dlaczego? Dajcie znać.
