Brystol, najlepiej większy format, np. A1
Ołówki o różnym stopniu twardości – ewentualnie węgiel i biała kreda
Gumka chlebowa
Uwaga!
Unikajmy obrysowywania przedmiotów konturem, ten element należy do fazy szkicu. Dopracowując rysunek, kształty określamy nie poprzez obrysowanie ich, ale nadanie formy przy użyciu światła i cienia. Nie bójmy się również eksperymentować z kreską zestawiając delikatnie cieniowane powierzchnie z bardziej wyraźną, drapieżną kreską.
Przystępujemy do szkicu. Ołówkiem HB, F lub 2B (ewentualnie węglem) zaczynamy rozrysowywać przedmioty. Wpisujemy poszczególne elementy w podstawowe formy, miseczka niech będzie półkulą, jabłko kulą, dzbanek cylindrem itp. Zobaczmy jak po wykonaniu szkicu prezentuje się nasza kompozycja, jeśli nie jesteśmy zadowoleni dokonajmy poprawek.
Zwróćmy uwagę, z której strony pada światło i jak rozkłada się ono na rysowanych przedmiotach – jak cienie i światło układają się w tle, a jak na podłożu. Ważne aby rysunek wykonywać całościowo, pracować równolegle opracowując wszystkie elementy obrazu. Zaznaczmy najbardziej zacienione punkty, najpierw delikatnie, później opracowując rysunek bardziej szczegółowo, pogłębiajmy ciemne miejsca nanosząc kolejne warstwy kreskowania.
Nie skupiamy się tylko na pojedynczych przedmiotach, ale również na tym co dzieje się pomiędzy nimi. To ważne aby przy pomocy odpowiedniej kreski, sposobu jej kładzenia oraz miękkości ołówka oddać właściwa fakturę rysowanego obiektu, należy jednak pamiętać o tym, że całość obrazu powinna tworzyć spójną całość. Widz nie powinien odnieść wrażenia, że poszczególne elementy obrazu są do niego doklejone.
Jeśli tło stanowi materiał przyjrzyjmy się jaki on jest, czy jest udrapowany czy rozciągnięty, czy jest to materiał sztywny i układa się tworzącostre załamania, czy jest miękki i delikatnieopada na dół.
Jeśli rysujemy butelkę z grubego niezbyt przezroczystego szkła, ukażmy jej gładkość i połyskliwość możemy nanieść bliki świetlne zostawiając niezmalowaną przestrzeń papieru, nanosząc plamę białej kredy (jeśli rysujemy węglem i kredą) bądź przetrzeć zarysowane miejsce gumką do zmazywania;jeśli szkło jest cienkie i przezroczyste, również oddajmy to na rysunku.
Jeśli obraz wykonany był przy użyciu węgla i kredy, dobrze jest utrwalić go spryskując fiksatywą. Skończoną pracę możemy oprawić. Czarno-białe rysunki bardzo ładnie prezentują się w czarnymw passe – partout (czyli kartonowej ramce) i srebrnej fotoramie.
Jak długo rysujecie? Co najczęściej? Jesteście zadowoleni z efektów? Dajcie znać.
