Za twórcę puentylizmu uważa się Georgesa Seurata, nazwę kierunku stworzył natomiast krytyk Felix Fénéon, używając jejw odniesieniu do obrazu tego artysty (rys. 1).Seurat prowadził studia teoretyczne nad kolorem oraz zajmował siępraktycznymi sposobami przedstawienia intensywności barw. Zgłębiał liczne opracowania m.in.„Prawo kontrastu symultanicznego kolorów” autorstwa chemika M.E. Chevreula oraz „Gramatykę sztuki rysunku” Charlesa Bransa czy artykuły o „Zjawisku postrzegania” pochodzące z czasopisma „Sztuka” („L’art.”). Ponadto Seurat w wolnych chwilach dużo rysował z natury. Na ostatniej, ósmej, wystawie impresjonistów (która odbyła się w 1886 r.)
Seurat zaprezentował swój obraz „Niedzielne popołudnie na Grande – Jatte”. Imponujących rozmiarów dzieło (207×308 cm) przykuło uwagę krytyków i było szeroko komentowane. Przez impresjonistów problem światła w obrazie był rozwiązany empirycznie, a plamy czystego koloru kładziono krótkimi pociągnięciami pędzla, instynktownie, natomiast Seurat w tej kwestii wykazywał się bardziej naukowym podejściem. „W tym co robię dostrzegają poezję. Nie o to chodzi! Maluję wedle metody i to wszystko.” miał powiedzieć.
Rysunek 1. Georges Seurat „Niedzielne popołudnie na Grande – Jatte” (1884-1886)
Seurat eksperymentował wykorzystując prawa fizjologii i optycznego widzenia światła, nanosząc małe plamki kolorów uzupełniających (tzw. komplementarnych, rys.2) sprawiał, że ostateczny efekt postrzegania obrazu należał do oka widza. Dążył do doskonałości, jego obrazy są dokładnie skonstruowane. To co u impresjonistów było rozmazane, niedopowiedziane u Seurata jest wyraźnie określone, właśnie dzięki zastosowaniu pointylizmu. Również to, że obrazy Seurata przed wykonaniem poprzedzała seria rysunków (rys.3) różniło jego twórczość od impresjonistycznej improwizacji.
Co myślicie o puentylizmie? Czy jest to rzeczywiście sztuka? Podzielcie się opiniami.
