Słowo majeranek wywodzi się od arabskiego słowa marjamie – „nieporównany” – bo przywędrował w rejon Morza Śródziemnego z Arabami z Indii. Starożytni Grecy przypisywali mu magiczną moc oraz uważali za afrodyzjak. Palono go na ołtarzach Afrodyty, co miało zapewnić niewiarygodną siłę miłosną. Lekarze odrodzeniowi zalecali go przy katarze, kamicy nerkowej, w stanach wzmożonego pragnienia. Do dzisiaj maść majerankowa jest jednym z popularnych, naturalnych środków przeciwkatarowych, nadających się do stosowania nawet u niemowląt. Ciekawy jest też fakt, że zanim upowszechniła się uprawa chmielu, do piwa dodawano właśnie to zioło.
Głównym składnikiem ziela jest olejek lotny z terpineolem i terpenem. Poza tym występują w jego składzie gorycze, kwasy organiczne, miedź i duże ilości wapnia.
Majeranek smakuje bardziej słodkawo i łagodnie niż oregano, z lekko balsamicznym odcieniem. Głównie stosuje się go do mięs, jednak pasuje do niemal wszystkiego, może poza słodyczami.
Jego główne uprawy światowe znajdują się w Egipcie i to stamtąd importowany jest do Unii Europejskiej. Starożytni Egipcjanie korzystali z tego zioła podczas balsamowania zwłok, zaś Hipokrates cenił je za to, że reguluje ono procesy trawienne. Majeranek sadzono również na grobach, by jako symbol szczęścia, zapewniał radosne życie pośmiertne.
Majeranek to zioło w polskiej kuchni absolutnie niezbędne. Najlepiej nadaje się do czerwonego mięsa, zwłaszcza marynat, oraz do drobiu. Bez majeranku także potrawy z warzyw strączkowych byłyby ciężkostrawne i wzdymające. Majerankiem można, a nawet trzeba, przyprawić kartoflankę czy żurek, soję, flaki, sałatki rybne – a nawet niektóre sery. Pamiętaj też, że świeży nie smakuje zbyt interesująco – nabiera smaku i mocy dopiero po ususzeniu.
Uwaga!
Majeranek dobrze komponuje się z tymiankiem, oregano, czosnkiem, papryką, suszonymi śliwkami i rodzynkami – na przykład w farszach do drobiu.
Opinie na temat majeranku są zwyke radykalne – albo się go lubi, albo nienawidzi. Po której stronie stoicie?
