Producenci pojazdów w podręcznikach użytkownika zawsze zamieszczają informacje o zalecanym typie świec, zgodnym ze specyfikacją pojazdu – właśnie w tym miejscu należy rozpocząć poszukiwanie zamienników po skończeniu się okresu użytkowania starych świec zapłonowych. Jednak informacje te nie są jedynymi słusznymi, w praktyce producenci świec zapłonowych proponują zakres świec, które można użyć z danym silnikiem. Świece te różnią się między sobą poszczególnymi parametrami, które przede wszystkim wpływają na trwałość i niezawodność świec. Nietrudno zauważyć prawidłowość, że im trwalsza świeca, tym droższa.
Niekoniecznie wybór najdroższego rodzaju świec będzie tym najwłaściwszym. O ile trwałość bezpośrednio przenosi się na dłuższe użytkowanie silnika, o tyle niewłaściwe parametry mogą przysporzyć kłopotów w odpalaniu silnika i jego późniejszej pracy. Producenci świec kodują parametry świec, dzięki czemu posiadając wiedzę o systemie oznaczeń, można rozpoznać jej typ. Oczywiście bez problemu można dobrać świece przeglądając katalogi producentów pod kątem konkretnego modelu motocykla.
Na przykładzie jednych z najpopularniejszych świec producenta NGK można wyznaczyć, jakie podstawowe dane opisują świece zapłonowe. Kod tego producenta składa się jedynie z siedmiu symboli, które stanowią litery i cyfry. Pierwsza litera lub pierwsze dwie litery oznaczają średnica zastosowanego gwintu. Wartości te wahają się od 8 mm do 18 mm, przy czym najpopularniejsze świece motocyklowe zwykle mają 10 lub 12 mm. Jest to średnica gwintu, a nie rozmiar klucza do świec, dla w/w dwóch popularnych typów klucza odpowiedni rozmiar to 16 i 18 mm – jest to również para najpopularniejszych kluczy nie tylko w motocyklach. Średnica gwintu jest oczywiście parametrem nie podlegającym modyfikacjom.
Kolejne litery oznaczają typ zastosowanej obudowy. Szczegóły obudów zostaną pominięte, ponieważ podobnie jak w przypadku gwintu, ich modyfikacje są niemożliwe, zalecane jest wykorzystanie świecy zgodnej ze specyfikacją producenta. Kolejna liczba w oznaczeniu odnosi się do wartości cieplnej świecy. Zasadniczo wyróżnia się 2 typy świec: ciepłe i zimne. Wartość cieplna wyrażana jest w praktyce jako wartość liczbowa z zakresu 2-13. Im mniejsza wartość, tym świeca ma większą zdolność do odprowadzania ciepła. Świece ciepłe mają małą zdolność do oddawania ciepła, dlatego stosuje się je w motocyklach z silnikami o mniejszej ilości obrotów i mniejszym stopniu sprężania. Silniki wysokoobrotowe wymagają szybkiej wymiany cieplnej, dlatego stosuje się w nich świece zimne – odporne na działanie wysokich temperatur.
Kolejne oznaczenie to długość gwintu – parametr, który również powinien być zgodny ze specyfiką silnika, odchylenia od niego mogą doprowadzić do jego uszkodzenia. Przedostatni parametr oznacza typ elektrody. W tym wypadku w razie niepewności zawsze można wybrać typ standardowy, jednak dla poszczególnych silników dostępne są świece o elektrodach irydowych i platynowych. Irydowe odznaczają się lepszym przewodzeniem – iskra jest bardziej skupiona, dzięki czemu motocykl będzie sprawniej zapalał i zyska na odporności na wypadek zalania świec. Podobne cechy mają elektrody platynowe, dodatkowo pozwalają na większe przebiegi od tych irydowych. Jest to najistotniejszy parametr dla wielu kierowców.
Ostatni parametr to odległości między elektrodami, który fabrycznie przyjmuje domyślne wartości, zgodnie ze specyfikacja producenta. Modyfikacje przerw warto rozważyć, jeśli jest się pewnym, że domyślne ustawienia nie są właściwe dla danego silnika.
Czym kierujecie się w wyborze świec? Firmą, ceną? Wypowiedzcie się!
