„Nadgodziny mogą być stosowane w miejscu pracy tylko w szczególnych przypadkach. Jednym z nich jest akcja ratownicza przeprowadzana w celu ochrony życia czy zdrowia ludzkiego, ochrony mienia czy środowiska albo usunięcia awarii. Praca w godzinach nadliczbowych może być także wykonywana w momencie, gdy istnieją szczególne potrzeby pracodawcy”(1).
Do pracy w godzinach nadliczbowych bezwzględnie nie można zatrudniać młodocianych oraz kobiet w ciąży. Natomiast osoby zajmujące się dziećmi do 4 roku życia muszą wyrazić na nią zgodę.
„Pracownik nie może mieć w ciągu roku więcej niż 150 godzin” (2). „Niemniej jednak nie jest to liczba bezwzględna i może być zwiększona w przypadku podwyższonego zapotrzebowania pracodawcy. Informacja taka winna znaleźć się albo w układzie zbiorowym pracy albo w regulaminie pracy, czy w umowie o pracę” (3). W przypadku przekroczenia limitu nadgodzin wyrabianych przez jednego pracownika w jednym roku kalendarzowym firma może liczyć się z konsekwencją finansową, gdyż przekroczenie nadgodzin podlega karze grzywny.
„Praca wykonywana w godzinach nadliczbowych jest specjalnie nagradzana. Osoba pracująca w godzinach nadliczbowych oprócz normalnego wynagrodzenia otrzymuje dodatkowo 100% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy, w niedzielę i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy oraz w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jeśli praca w godzinach nadliczbowych odbywa się w innym czasie należy zapłacić 50% wynagrodzenia” (4).
„Za pracę w nadgodzinach pracownik niekoniecznie musi dostawać dodatkowe wynagrodzenie. Może być to czas wolny od pracy, przyznawany bez konsultacji
z pracownikiem. Od pracodawcy zależy, którą formę wybierze. Przy przydzielaniu czasu wolnego obowiązuje zasada, że za jedną godzinę nadgodzin należy się dwie godziny czasu wolnego, które muszą być przyznane do końca okresu rozliczeniowego” (5). Nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy.
„Prawa do wypłacania nadgodzin nie posiadają kierownicy oraz pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy” (6).
„W przypadku osób pracujących w niepełnym wymiarze czasu pracy strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy takiego pracownika, którego przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia.” (7).
1) Art. 151 K.P.
2) Art. 151 §3.K.P
3) Art. 151 §4. K.P.
4) Art. 151 §1. K.P.
5) Art. 151 §2. K.P.
6) Art. 151 §4. K.P.
7) Art. 151 §5. K.P.
Źródło:
1) Kodeks Pracy, Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz.U.1974 Nr 24 poz.141.)
Dlaczego szukacie takich informacji? Czy okazały się pomocne?
