Artykuł 52 kodeksu pracy wskazuje tylko takie trzy rodzaje sytuacji, w których pracodawca ma możliwość dyscyplinarnego zwolnienia pracownika.
Jednak pracodawca może zwolnić dyscyplinarnie jedynie w czasie jednego miesiąca od powzięcia informacji o zaistnieniu takich okoliczności. Jeśli pracownik jest członkiem organizacji związkowej pracodawca dodatkowo ma obowiązek zasięgnięcia jej opinii. Ta wyraża opinię niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni.
Oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia pracownik musi otrzymać na piśmie wraz z uzasadnieniem. Przy powołaniu się na ciężkie naruszenie obowiązków trzeba sobie zdawać sprawę, że zaliczają się tu tylko naruszenia związane z winą umyślną lub rażące niedbalstwo.
Naruszenie musi jednak dotyczyć tak zwanych podstawowych obowiązków pracowniczych, do których zalicza się (z art. 100 k.p.):
2. Przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego porządku,
3. Przestrzeganie przepisów oraz zasad BHP i przepisów przecipożarowych,
4. Dbanie o dobro zakładu pracy, chronienie jego mienia oraz zachowywanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
5. Przestrzeganie tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
6. Przestrzeganie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
Warto wiedzieć też, że nie zawsze obowiązki określone w umowie o pracę jako podstawowe, będą za takie uznane za takie przez sąd. Przepisy nie mówią też wprost, czym jest owe ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.
O wiele klarowniejszą przyczyną zwolnienia dyscyplinarnego jest popełnienie przestępstwa przez pracownika i utrata uprawnień. Przestępstwem, które może przyczynić się do zwolnienia dyscyplinarnego będzie na przykład kradzież w przypadku pracownika magazynowego, albo wyrok za przestępstwa seksualne wobec nieletnich w przypadku nauczyciela. Zawiniona utrata uprawnień natomiast to na przykład utrata prawa jazdy w wyniku prowadzenia samochodu po alkoholu u zawodowego kierowcy lub utrata prawa do wykonywania zawodu przez lekarza. Choć niezawiniona utrata uprawnień nie może być powodem zwolnienia dyscyplinarnego, to jednak niestety trzeba być przygotowanym, że może być przyczyną standardowego wypowiedzenia umowy o pracę z zachowaniem przysługującego okresu wypowiedzenia.
Uwaga!
Warto jednak pamiętać, że przegrana w sądzie pracy skutkuje zastosowaniem art. 56. § 1 kodeksu pracy, który mówi, że „pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy.”
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
