Zgodnie z definicją stworzoną przez specjalistów od zarządzania zasobami ludzkimi outplacement to system łagodnych zwolnień, powiązanych z programem wsparcia dla pracowników poprzez poradnictwo zawodowe i psychologiczne, szkolenia, a także pomoc w znalezieniu nowej pracy.
Program taki powinien składać się z następujących czynników:
– wsparcia psychologicznego
– doradztwa zawodowego
– pośrednictwa pracy (szukanie odpowiednich firm i ofert pracy oraz Pomoc w przygotowaniu dokumentów aplikacyjnych oraz rozmowy kwalifikacyjnej)
– oferty szkoleń i kursów umożliwiających podnoszenie kwalifikacji lub przyuczenie do nowego zawodu
Konstrukcja oferty outplacementowej
Ważne, aby oferta outplacementowa przygotowywana dla poszczególnych pracowników była zindywidualizowana i odpowiadała ich konkretnym potrzebom i oczekiwaniom. Firmy, które stosują outplacement często czerpią z niego dodatkowe korzyści takie jak poprawa wizerunku firmy na rynku czy dodatkowa reklama i rozgłos medialny.
Uregulowania prawne
W Polskim ustawodawstwie nie występuje pojęcie outplacementu, jednakże ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadziła pojęcie zwolnień monitorowanych. Są to usługi rynku pracy świadczone pracownikom przewidzianym do zwolnienia lub będącym w trakcie wypowiedzenia lub w okresie 6 miesięcy po rozwiązaniu stosunku pracy lub stosunku służbowego. Program zwolnień monitorowanych zobowiązany jest przeprowadzić każdy pracodawca, który w ciągu 3 miesięcy zamierza zwolnić przynajmniej 50 pracowników.
Programy zwolnień monitorowanych mogą być finansowane przez:
– pracodawcę;
– pracodawcę i odpowiednie jednostki administracji publicznej;
– na podstawie porozumienia organizacji i osób prawnych z udziałem pracodawcy.
Problematyka outplacementu jest bliska organom Unii Europejskiej, dlatego istnieje wiele możliwości pozyskania funduszy pomocowych ze środków UE przeznaczonych właśnie na pomoc osobom zwalnianym.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.