Rzucenie fałszywego oskarżenia na drugą osobę może spowodować dla niej ogromne kłopoty – nic więc dziwnego, że w polskim prawie działanie takie jest przestępstwem, które opisuje art. 234 kodeksu karnego.
Kara za fałszywe oskarżenie
W sytuacji, jeśli fałszywe oskarżenia padają w sprawach o przestępstwo i wykroczenie (także skarbowe) oraz przewinienie dyscyplinarne (np. w zakładzie pracy), sprawcy grozi grzywna, a w przypadkach większej wagi nawet kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat.
Kara za fałszywe oskarżenie musi być wysoka, ponieważ postępowanie takie ma bardzo negatywny wpływ na życie społeczne, w tym np. na warunki, atmosferę w pracy, zaufanie. Wymiar kary za takie przestępstwo ma także działanie prewencyjne, ponieważ ma ona zniechęcić sprawców, którzy świadomie chcą „wrobić” innych w popełnione przez siebie przestępstwa, a nawet – po prostu – wyładować na drugiej osobie swoją złość (czego przykładem mogą być fałszywe oskarżenia uczniów względem nauczycieli).
Raz jeszcze warto podkreślić, że jeśli ktoś oskarży niewinną osobę o popełnienie przestępstwa, a ona – w wyniku błędów w postępowaniu wyjaśniającym – będzie musiała odpowiedzieć za niepopełnione czyny, karą dla sprawcy może być także świadomość, że mogła zniszczyć życie niewinnej osoby. Zdarza się nawet, że osoba skazana za niepopełnione przestępstwa pod wpływem presji otoczenia decyduje się na próbę samobójczą.
Czy ktoś z Waszego otoczenia stał się kiedyś poszkodowanym w wyniku fałszywego oskarżenia?
Tak, sąsiadka w ten sposób próbuje mnie wykończyć psychicznie. Niszczy mi drzewa owocowe na działce, rzuca kamieniami i inwektywami, po czym wzywa policję, że to ja robię. Następnie udaje się na komisariat i składa zeznania, a ja potem jeżdżę wzywana przez RCS, albo otrzymuję korespondencję z sądu o umorzeniu postępowania karnego z powodu braku dowodów. Nie mam siły!!!!