Udzielenie gwarancji konsumenckiej

Zmiany dotyczą wyłącznie sprzedaży konsumenckiej – zawieranej pomiędzy przedsiębiorcą a osobą fizyczną, nie prowadzącą żadnej działalności gospodarczej lub dokonującą zakupów nie mających związku z prowadzoną przez nią działalnością.

Udzielenie gwarancji polega na złożeniu (nieodpłatnie) oświadczenia przez gwaranta, które następnie zostaje zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym. Gwarancja obejmuje sytuacje, gdy właściwości towaru nie odpowiadają właściwościom wskazanym w oświadczeniu – towar ma wady. Za gwarancję nie można w świetle prawa uznać oświadczenia, które nie kształtuje (definiuje) obowiązków gwaranta.

Dokument gwarancyjny określa prawa i obowiązki wynikające z gwarancji, a także zasady jej udzielenia. Zgodnie z wprowadzoną zmianą, oświadczenie gwaranta powinno zostać sformułowane w sposób przedstawiony powyżej.1

Oprócz przepisów określających treść gwarancji, należy wskazać jeszcze inne zobowiązania gwaranta w zakresie udzielenia gwarancji na produkt. Sprzedawca udzielający gwarancji:

– ma obowiązek wydać kupującemu towar wraz z złączonym dokumentem gwarancyjnym,
– powinien sprawdzić przy tym, czy oznaczenia na towarze i dokumencie gwarancyjnym odpowiadają sobie, do jego obowiązków należy sprawdzenie stanu plomb i zabezpieczeń,
– w dokumencie gwarancyjnym powinny znajdować się dane gwaranta, które umożliwią skontaktowanie się z nim (a zatem nazwę i adres gwaranta, nazwę i adres jego przedstawiciela w Polsce, czas trwania gwarancji oraz zasięg terytorialny jej obowiązywania),
– w dokumencie gwarancyjnym powinno znaleźć się również stwierdzenie, że udzielenie gwarancji na towar konsumpcyjny w żaden sposób nie wyłącza ani nie ogranicza uprawnień konsumenta przysługujących mu z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową2.

W sytuacji, gdy sprzedawca lub składający oświadczenie gwarant nie dopełnił wszystkich powyższych wymogów (dokument gwarancyjny zawiera istotne braki i gwarant powołuje się na niemożność udzielenia na jego podstawie gwarancji), konsument pozostawał bezbronny. Wprowadzone od dnia 3 marca 2011 r. zmiany określają jasno, że uchybienie powyższym wymogom nie wpływa w żaden sposób na ważność gwarancji i nie pozbawia konsumenta przysługujących mu z tytułu gwarancji uprawnień.3 Jakiekolwiek (nawet celowe) braki formalne nie mają zatem wpływu na obowiązywanie gwarancji. Z obawy przed nadużyciami ze strony gwarantów, którzy przez braki formalne chcieli gwarancję następnie unieważnić, wprowadzenie tego przepisu okazało się konieczne.

Dodatkowo od dnia 16 maja 2011 r. obowiązuje nowe brzmienie przepisu niniejszej ustawy dotyczącego obligatoryjności jej stosowania. Zgodnie z Art. 11 ustawy, nie jest możliwe wyłączenie czy ograniczenie uprawnień przyznanych konsumentom na mocy tej ustawy w żaden sposób – nie można powołać się na umowę zawartą z konsumentem przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedaży. Taka umowa jest w tym wypadku niezgodna z prawem i bezskuteczna. Ponadto – przymuszenie konsumenta do złożenia oświadczenia, że wie o wszystkich wadach produktu i zapoznał się z nim szczegółowo – takie oświadczenie również nie jest w stanie wyłączyć odpowiedzialności sprzedawcy wobec konsumenta.

1 Art. 13 ust. 3 Ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i o zmianie Kodeksu cywilnego
2 Art. 13 ust. 2 i ust. 4 Ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i o zmianie Kodeksu cywilnego
3 Art. 13 ust. 5 Ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i o zmianie Kodeksu cywilnego