Nienawiść jest bardzo destruktywnym uczuciem. Jeśli nie damy jej ujścia, potrafi zjeść nas od środka. Jeśli negatywne uczucia kierujemy wobec nas samych, przeważnie dochodzi do zachowań autoagresywnych.
Autoagresja jest elementem zaburzeń psychicznych, które utrudniają jednostce normalne funkcjonowanie. Może występować szczególnie u osób cierpiących na schizofrenię, psychopatię (osobowość dyssocjacyjna) oraz przy typie osobowości chwiejnej emocjonalnie (borderline – zaburzenie z pogranicza nerwicy i psychozy).
Autoagresja dzieli się na pośrednią (człowiek prowokuje innych ludzi, by Ci wyrządzili mu szkodę), lub bezpośrednią (człowiek rani sam siebie, oskarża się itp.). Dalej możemy rozróżnić autoagresję werbalną, polegającą na krytykowaniu samego siebie i zaniżaniu swojej samooceny, oraz niewerbalną, w której dochodzi do uszkodzeń ciała.
Jeśli zdamy sobie sprawę z nienawiści do własnej osoby i idącą za tym autoagresją, powinniśmy przez chwilę zastanowić się nad powodem swojego zachowania. Nienawiść do samego siebie jest czystą destrukcją, powinniśmy więc postarać się jak najszybciej zmienić swoje nastawienie.
Uwaga!
Zastanów się, co było powodem Twojej nienawiści. Czy pewne Twoje zachowanie doprowadziło do znienawidzenia samego siebie? Czy może nienawidzisz się z powodu swoich niepowodzeń? Najważniejsze jest, abyś zastanowił się, co może być przyczyną i spróbował porozmawiać o problemie z zaufaną osobą. Być może pomoże ona zrozumieć Ci, że Twój negatywny odbiór jest wyolbrzymiony lub pomoże go rozwiązać. Jeśli uważasz, że przyjaciele i rodzina nie są właściwymi osobami, do których chciałbyś się zwrócić, zawsze możesz skorzystać z usług psychoterapeuty.
A Wy jaki macie do siebie stosunek? Raczej stały (miłość lub nienawiść) czy zmienny, zależny od sytuacji? Podzielcie się swoimi przemyśleniami.
