Utrata potrzeb seksualnych nazywana jest hipolibidemią. Jest to chwilowy lub długotrwały brak zainteresowania tematem seksualności – nie tylko samym stosunkiem, ale i tematami z nim związanymi, jak filmy pornograficzne, intymniejsze czułości, rozmowy o seksie itp.
Raport Seksualności Polaków, przeprowadzony w 2002 roku przedstawia niepokojące dane. Okazuje się, że co czwarta polka deklaruje brak zainteresowania seksem. Równocześnie do braku zainteresowania tematem seksualności przyznał się co ósmy mężczyzna.
Do najczęstszych przyczyn utraty zainteresowania realizacją potrzeb seksualnych zalicza się:
przebyte lub aktualnie trwające choroby;
zaburzenia gospodarki hormonalnej (często związane z koniecznością przyjmowania leków hormonalnych);
inne leki, zmniejszające popęd seksualny.
Przyczyn zaburzeń można dopatrywać się także we wcześniejszych przeżyciach seksualnych. Być może partner, z którym jednostka realizowała potrzeby seksualne, krytykował ją lub umniejszał jej seksualność. Przykładowo – jeśli partner drwił ze swojego kochanka, może pojawić się u niego silny lęk przed oceną ze strony kolejnych partnerów. To z kolei może prowadzić do zablokowania odczuwania jakiegokolwiek podniecenia seksualnego. Również konflikty, których partnerzy nie są w stanie polubownie rozwiązać, mogą prowadzić do braku zainteresowania sferą seksualną.
Konieczne może okazać się skorzystanie z usług specjalisty – seksuologa bądź psychologa, który pomoże w dotarciu do źródła problemu i wyeliminowaniu go.
Zauważyliście u siebie lub partnera/partnerki zmniejszoną ochotę na seks? Wiecie, z czym może się to wiązać? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
