Jak uszczelnić dach?

Do uczelniania dachu przydadzą się:
– silikon dekarski,
– szelki asekuracyjne (mogą być uprzęże do wspinaczki wysokogórskiej),
– lina (na tyle wytrzymała, by utrzymała nasz ciężar),
– pistolet do silikonu,
– i inne, w zależności od rodzaju uszkodzenia (taśma uszczelniająca – dekarska, którą po nałożeniu się wulkanizuje (podgrzewa, a nie tylko przykleja). Brak podgrzania taśmy jest jednym z najczęstszych błędów popełnianych przy uszczelnianiu połączeń na dachu.

1. Uszczelnienie obróbki blacharskiej komina i komin wadliwie wykonany

Najczęstszą przyczyną przecieków jest nieprawidłowe uszczelnienie okucia wokół komina i nieprawidłowo wykonany komin. Najczęściej to spotykane przeze mnie podstawowe błędy podczas wykonywania komina wpływały bezpośrednio na niską szczelność wokół niego. Poniżej scharakteryzuję te błędy i podpowiem, jak je zniwelować lub naprawić:

A) Pierwszy błąd polega na za płytkim osadzeniu obróbki blacharskiej w kominie. Obróbkę blacharską wykonuje się w ten sposób, że nacina się komin i wpuszcza się blachę w naciętą bruzdę w kominie przynajmniej j na głębokość 1,5 cm. To zapewnia dostateczną szczelność. Przed włożeniem blachy obróbki blacharskiej do bruzdy w kominie należy w bruzdę wcisnąć dodatkowo silikon – uszczelnia on dodatkowo tak powstałe połączenie. Głębokość osadzenia blachy powinna wynosić 1,5 cm. Wynika to z faktu, że coraz częściej spotykam w pracy, że fuga na kominie pomiędzy klinkierem (którym często obłożone są kominy) ma 0,5 cm głębokości. Właśnie w tej fudze zdarzają się nieszczelności i woda przedostaje się pod pokrycie dachowe. Zacinający deszcz który spływa na komin i ścieka fugami może dostać się pod obróbkę blacharską, gdy będzie ona osadzona płycej niż 1,5 cm.

B) Kolejnym elementem obróbki blacharskiej, bardzo częstym nieprawidłowo wykonanym, jest górna cześć okucia wokół komina. Tam zbierają się liście, igły i inne śmieci, które mogą doprowadzić do sztucznego spiętrzenia wody spływającej z pokrycia dachowego nad kominem. Aby zapobiec przeciekom należy to miejsce oczyścić z wszelkiego rodzaju nieczystości i dodatkowo samą warstwę pod pokryciem dachowym doszczelnić silikonem dekarskim, w miejscu na połączeniu obróbki blacharskiej z pokryciem dachu.

C) Kolejnym błędem (niedopuszczalnym!) jest wykonywanie wystającego ponad dach komina z cegły klinkierowej („dziurawki”), czego efekty są w wielu przypadkach opłakane. Dlaczego? Otóż komin posiada wypusty wentylacyjne, które są rozmieszczone z obu stron komina i przypominają prostokątne otwory. Z reguły nie są one zabezpieczane odpowiednio np. najzwyklejszymi kratkami osłaniającymi, ewentualnie zrobionym w dolnym brzegu każdego otworu wentylacyjnego spadku (na kształt okiennych okapników) ze spadkiem na zewnątrz. Kominy pozbawione tych elementów i dodatkowo wykonane z cegły „dziurawki” klinkierowej przy zacinającym deszczu narażone są na przecieki. W czasie zacinającego deszczu cała woda, która spadnie w otwór dostaje się następnie do otworów cegły dziurawki i ścieka swobodnie w dół wewnątrz komina. Takie działanie wody jest przyczyną zagrzybienia komin poniżej stropu. Wciekająca woda i ciepłe powietrze komina to idealne środowisko dla rozwoju grzybów i pleśni. Aby tego uniknąć wystarczy zabezpieczyć otwory wentylacyjne specjalną kratką.

D) Kolejnym bardzo istotnym elementem komina jest czopuch komina, który powinien być odpowiednio wykonany ze spadkami na zewnątrz komina. Oprócz tego czopuch komina powinien być szerszy z każdej strony (naokoło komina) o około 5 cm, z wykonanym poniżej tego wystającego obwodu podcięciem tworzącym tzw, kapinos. W kapinosie ściekająca z komina woda może się skraplać i nie cieknie po kominie dalej. Jest to najprostszy i najskuteczniejszy sposób na uniknięcie problemów z użytkowaniem komina. W wielu spotykanych przeze mnie kominach ten element został przez wykonawców zlekceważony, niestarannie wykony czego późniejszym efektem był przeciekający komin. Na załączonym zdjęciu komin i okucia zostały wykonane prawidłowo, wręcz wzorcowo.

2. Uszczelnienia okien dachowych

Jeżeli dach przecieka w miejscu okien i włazów – to znaczy, że źle wykonano i zamontowano kołnierz uszczelniający okno dachowe lub właz. W takim przypadku należy go zdemontować i zamontować poprawnie, zgodnie z instrukcją dołączona do kołnierza. Stary kołnierz można zdemontować i zmontować na nowo pod warunkiem, że nie został on w czasie pierwszego montażu źle przewiercony wkrętami dekarskimi (tzw. farmerami) lub przybity bezmyślnie gwoździami. Jeżeli kołnierz został gdzieś przedziurawiony, należy go wymienić na nowy. Istnieją różne rodzaje kołnierzy uszczelniających, dlatego nie znając konkretnego przypadku nie można pisać o sposobach jego montażu.

3. Uszczelnienia koszy

W przypadku kosza problemy z przeciekaniem spotykane najczęściej mogą być dwa. Pierwszym i najczęściej spotykanym są błędy w montażu wąsów. W obróbce blacharskiej często tzw. wąsy (czyli zagięciach blachy schowanych pod pokryciem dachowym) są wygięte pod zbyt ostrym katem. Jeżeli jest to przyczyna przeciekania wystarczy je jedynie lekko odgiąć, aby uzyskać większy kąt. Pamiętajmy przy tym, aby nie przekroczyć przy odginaniu kąta 80 stopni (nie może to być kąt prosty, ani tym bardziej rozwarty).

Drugi problem wynika z tego, że przy montażu niedaleko okapu mogło dojść do przebicia wkrętem lub gwoździem obróbki blacharskiej. W takim wypadku należy taką obróbkę doszczelnić silikonem dekarskim lub jeżeli jest to możliwie wymienić cały element obróbki blacharskiej.

W przypadku pokryć dachowych z tworzyw sztucznych przecieki mogą oprócz tego nastąpić w miejscach przybicia pokrycia do łat dachowych. Pokrycie dachu pracuje podczas silnych wiatrów – unosząc się i obniżając. Zdarza się, że wówczas poluzują się miejsca wokół przytrzymujących arkusz pokrycia gwoździ. Tego typu przecieki powinna zbierać folia paroprzepuszczalna, montowana pod pokryciem dachowym.

Fot. Prawidłowo wykonany komin z odpowiednim uszczelnieniem zarówno komina, jak i otworu włazu.