Ważne jest to, że możemy wygłuszyć te dźwięki i uzyskać dom czy mieszkanie, w którym ze spokojem można odpocząć. Jak to zrobić?
-
Krok pierwszy
Krok pierwszy – rozpoznanie problemu
Większość materiałów izolacyjnych (izolacja termiczna) jest także materiałami odpowiedzialnymi za izolację akustyczną. Odpowiednie stosowanie i delatowanie powierzchni (podłóg, ścian) samo w sobie poprawia akustykę i dźwiękochłonność pomieszczenia. Należy jednak pamiętać, że dźwiękochłonność i akustyka nie są pojęciami tożsamymi. – Izolacyjność akustyczna w najprostszym ujęciu jest to zdolność do ograniczenia przewodzenia fali dźwiękowej przez przegrodę. – Dźwiękochłonność to zdolność rozpraszania fali dźwiękowej i ograniczanie jej odbić.
-
Krok drugi
Krok drugi – zapobieganie pogłosowi w pomieszczeniach
Aby uzyskać dźwiękochłonność pomieszczenia powinniśmy zwrócić uwagę na wykończenie wnętrza. Im większe i gładsze ściany pomieszczenia, którym dodatkowo towarzyszy duża przestrzeń mają tendencję do wytwarzania tzw. pogłosu. Utrudnia to korzystanie z dobrego kina domowego, gdyż zniekształca dźwięk. Aby ograniczyć to zjawisko należy na ścianach pomieszczenia: – ustawiać regały z książkami, – wieszać obrazy – czy doniczki z pnącymi kwiatami. – sprawdza się nakładanie reliefów z tynku strukturalnego, które załamują falę – można wykonać czwartą ścianę pomieszczenia ze struktury chropowatej, która poprawia akustykę i pochłania dźwięk przez załamanie fali dźwiękowej.
-
Krok trzeci
Krok trzeci – wygłuszenie podłogi
Kolejnym istotnym punktem, który przenosi dźwięk jest podłoga, a konkretniej podłoga na stropie. Ten rodzaj dźwięku nazywany jest dźwiękiem uderzeniowym, wywołuje go np. chodzenie po panelach w szpilkach. Aby ograniczyć tego rodzaju dźwięki delatuje się podłogę od ścian dwucentymetrowym paskiem styropianu bądź wełny mineralnej, ewentualne stosując specjalne pianki oddzielające ścisłe połączenie podłogi ze ścianą. Wykonuje się tę szparę (dylatację) na etapie wykonania wylewki betonowej. Dodatkowo warstwy podłogi powinny mieć w miarę możliwości grubą warstwę izolacji termicznej, najlepiej około 10 cm styropianu. Wygłusza to strop, więc dźwięki ze stropu będą trudniej słyszalne w pomieszczeniach powyżej i poniżej. Najlepiej izolację układać z dwóch rodzajów płyt styropianowych (czy wełny mineralnej) oraz ułożenie ich na tzw. mijankę. Dwie warstwy izolacji skutecznie zapobiegają przenoszeniu fal uderzeniowych. Jeżeli nie ma możliwości wykonania wylewki z taką warstwą akustyczną, możemy zrobić manewr odwrotny – jeżeli jesteśmy posiadaczami domku jednorodzinnego – ciężko byłoby namówić sąsiada z mieszkania piętro niżej – do wykonania na własny koszt sufitu akustycznego.
-
Krok czwarty
Krok czwarty – wykonanie sufitu akustycznego
Sufit akustyczny wymaga wykonania sufitu podwieszanego, na którym ułożona jest warstwa akustyczna, najlepiej z wełny mineralnej. Oczywiście sufit podwieszany należy zdelatować w stosunku do ścian zewnętrznych przy pomocy chociażby silikonu. Wykonuje się to tak, że zostawia się szczelinę 2-3 mm pomiędzy krawędzią sufitu a powierzchnią ścian, taką szczelinę uzupełnia się akrylem lub silikonem. Poza tym wykonuje się normalny sufit podwieszany, wkładając nad niego warstwę wełny mineralnej, możliwie grubą.
-
Krok piąty
Krok piaty – wygłuszenie ścian
W przypadku ścian oddzielających dwa mieszkania w bloku, gdy posiadamy uciążliwego sąsiada, a nie szkoda nam około 15 cm z szerokości pomieszczenia (wokół całej długości ściany), możemy wybudować ścinkę g-k zaraz przy ścianie, którą dzielimy z uciążliwym sąsiadem. Ściankę trzeba zdelatowac od dołu i od góry (zgodnie z zaleceniami jak przy wykonywaniu ściany – montujemy uszczelki przyklejone na profile do wznoszenia ścianek z g-k), najlepiej, gdyby pomiędzy tymi ściankami (przestrzeń wewnętrzna) pozostała odległość 1cm – wówczas tę lukę uzupełniamy wełnę mineralną. Mowa tutaj nie o wewnętrznej przestrzeni ścianki z płyt gipsowo- kartonowych, którą bez tego uzupełnia się wełną mineralną, lecz o przestrzeni pomiędzy starą ścianą a pierwszą warstwą płyt g-k. Również na połączeniach z sąsiadującymi ścianami zostawimy przestrzeń na uszczelkę, ponieważ podłogę i sufit mamy już zdelatowane. Tam również przykręcamy do profili specjalną uszczelkę.
-
Krok szósty
Krok szósty – ograniczenie hałasu komunikacyjnego
Jeżeli mamy problem z sąsiadującą drogą doskonałym i jedynym, co możemy jeszcze zrobić we własnym zakresie będzie zasadzenie drzewek. Najlepsze w tym celu są tuje (2 rzędy na przemian sadzonych drzewek), które załamują falę dźwiękową. Fala dźwiękowa, która się rozprasza i nie jest już tak silna, zostaje przez drzewka zneutralizowana. Rzędy tui spełniają funkcję ekranów akustycznych i wyglądają przy tym znacznie „ładniej”, gdyż stanowią dodatkową ozdobę. Można w razie czego zastosować świerki lub winogrona pnące na ścianie ogrodzenia.
Jak dużo prac budowlanych i remontowych wykonujecie sami? Gdzie szukacie instrukcji?
