Czego potrzebujemy do montażu?
narzędzia takie jak:
– nóż,
– śrubokręt lub wkrętarka,
– poziomica,
– metr,
– młotek,
– piła ręczna do drewna,
-oraz żywy pomocnik,
-klucz apelowy (imbus).
Co musimy wcześniej (przed montażem) kupić w markecie:
– pianka poliuretanowa – najlepiej niskoprężna i szybkoschnąca, 1 puszka pianki powinna wystarczyć do montażu jednych drzwi
– kliny – można je samodzielnie wyciąć piłą z drewna, desek itp. Jeżeli jednak mamy wątpliwości gotowe plastikowe kliny (około 15-20 sztuk) można nabyć w każdym markecie czy sklepie budowlanym. Koszt jednej sztuki to około 30 gr.
– taśma malarska samoprzylepna
– rozpórki drewniane o wymiarze odpowiadającym szerokości drzwi dodając do tego wymiaru 2 mm
– czasami przydaje się również kątownik
Krok pierwszy – złożenie ościeżnicy
Przygotowując miejsce pracy, musimy na bok odłożyć najpierw skrzydło drzwiowe. Należy odłożyć je tak, by nie uległy uszkodzeniu, zwłaszcza, jeżeli znajduje się w nich szyba lub witraże. Przygotowujemy się do złożenia ościeżnicy. W tym celu szukamy śrub montażowych dołączonych do zestawu.
Elementy ościeżnicy łączymy ze sobą śrubami w narożach, wkładając je w przygotowane przez producenta otwory i dokręcając za pomocą śrub dostarczonych w komplecie do ościeżnicy. Montaż tych śrub jest bardzo intuicyjny, nie wymaga nawet czytania instrukcji montażu. Dodatkowo producenci zazwyczaj komplet śrub do ościeżnicy zamykają w jednym, opisanym woreczku, innym niż woreczek z kompletem śrub i wkrętów do zawiasów, zatem nie sposób się pomylić.
Krok drugi – dopasowanie ościeżnicy do otworu drzwiowego
Skręconą i przygotowaną ościeżnicę należy umieścić w otworze drzwiowym. Otwór drzwiowy powinien być 4 cm szerszy od drzwi i od 1 do 1,5 cm wyższy od drzwi. Warto na powyższe wymiary zwrócić uwagę przy zakupie drzwi do mieszkania lub domu. Ułatwia to ich późniejszy montaż. Umieszczamy ościeżnicę w otworze drzwiowym.
Krok trzeci – klinowanie ościeżnicy
Jeżeli drzwi wyposażone są w tzw. ślepy próg (taki, który po zamontowaniu drzwi należy zdemontować) nie musimy w miejscu progu zakładać w czasie montażu rozpórki. Jeżeli nie posiadają tego progu umieszczamy w tym miejscy rozpórkę i dopiero po jej zamontowaniu klinujemy drzwi. Ilość potrzebnych klinów zależna jest to od przestrzeni między ościeżnicą a przeznaczonym na nią otworem w ścianie (szpara pomiędzy ościeżnicą a murem). Następnie trzymając pionowo ościeżnicę prosimy kogoś o podanie nam pierwszej listewki drewnianej. Pierwszą listewkę układamy na spodzie, jeżeli nie posiada ona ślepego progu. Aby nie zarysować wnętrza ościeżnicy amortyzujemy miejsce styku listewki z ościeżnicą tekturą (najlepiej pozostałą z pudełka). Następnie pomiędzy ościeżnicę a mur (ścianę), w miejscu gdzie jest listewka wkładamy klin, lub dwa kliny. Ilość klinów zależy od szerokości szpary. Ościeżnica powinna być umieszczona tak, aby szpary z obu stron miały podobną szerokość. Gdy zaklinowaliśmy sztywno spód ościeżnicy, kolejne kliny wbijamy (umieszczamy) w narożach drzwi. W narożach górnych instalujemy same kliny, bez listewki. Po takim usztywnieniu ościeżnicy bierzemy poziomicę i przykładamy ją do od środka ościeżnicy w pionie. Poziomica musi wskazywać idealny pion, aby poprawić ułożenie ościeżnicy możemy dociskać (np. dobijać młotkiem) TYLKO górne kliny! Dolne kliny muszą pozostać bez zmian. Ewentualne za duże szpary (z pominięciem sztywnych klinów) można potem zagipsować. Korygując położenie klinów w pionie i w poziomie (dobijając lub wysuwając kliny) ościeżnica powinna być tak zaklinowana, aby sztywno „siedziała” w otworze drzwiowym. Niektórzy zalecają, aby pod ościeżnicę (boczne ramy ościeżnicy, pionowe) zamontować paski gumy (lub filcu) które będą tłumić odgłos trzaskających drzwi.
Krok czwarty – przytwierdzenie ościeżnicy do muru
Następnie przygotujemy przytwierdzamy na stałe ościeżnicę. Wiercimy w tym celu w ościeżnicy otwór w odległości 40 cm od góry (blisko środka bocznej ramy ościeżnicy, na obu bocznych ramach), następne dwa otwory wiercimy wiertłem do drewna co 75 cm schodząc w dół. Jeżeli drzwi mają szerokość większą niż jeden metr, należy w nadprożu (na środku drzwi na górnej belce) zainstalować kołek rozprężny (rozporowy) – wiercąc w tym celu otwór umożliwiający dyblowanie ościeżnicy do muru. Tymi kołkami mocujemy ościeżnicę do muru. Ja wykonuję to dodatkowo w następujący sposób – rozwiercam wiertłem do betonu fi 12 (wcześniej wywiercone wiertłem do drewna otwory (fi 8 maksymalnie)) tak, aby główkę kołka można było wpuścić na głębokość 1 cm w ramę ościeżnicy – dopiero wówczas wkręcam kołki rozporowe do ościeżnicy i przez ościeżnicę do muru. Główka kołka ukryje się w ramie drzwi i wówczas te otwory można zaszpachlować szpachlą do drewna i przykleić na nie drewnopochodne kółeczka maskujące wkręty (stosowane w przemyśle meblarskim).
Drzwi zewnętrzne można również zamontować podobnie jak okna drewniane używając do tego kotew do okien drewnianych, przykręcając je do ościeżnicy przed zaklinowaniem i wywijając je do środka. Do ościeżnicy kotwy przykręcamy wkrętami. Następnie same tylko kotwy kołkami rozporowymi mocujemy do muru, unikniemy w ten sposób wiercenia w ramie ościeżnicy, co może poprawić estetykę wykonanego montażu.
Krok piaty – piankowanie ościeżnicy
Przytwierdzoną sztywno do muru ościeżnicę przygotowujemy do piankowania. Przed samym wypełnieniem szpar pianką należy raz jeszcze sprawdzić pion poziomicą.
Oklejamy ościeżnicę uprzednio taśmą malarską, aby nie zabrudzić jej pianką i montujemy rozpory (listewki) między słupkami pionowymi ościeżnicy, tak, aby pianka podczas rozprężania się nie zniekształciła ościeżnicy. Tak przygotowaną ościeżnicę piankujemy, zaczynając od dołu do góry.
Krok szósty – usunięcie resztek pianki i listew
Po zaschnięciu pianki jej nadmiar usuwamy nożem, uważając, aby przypadkowo nie naciąć ościeżnicy. W tym momencie możemy usunąć rozpórki. Taką piankę należy dodatkowo zabezpieczyć silikonem, aby zapewnić dodatkowe doszczelnienie i zabezpieczyć przed działaniem wilgoci z zewnętrznej strony drzwi. Do zakrycia połączenia drzwi ze ścianą możemy użyć opasek drzwiowych dostarczonych w komplecie do drzwi, jeżeli ich nie ma możemy je dokupić i zamontować zgodnie z instrukcją do nich dostarczoną.
Krok siódmy – montaż zawiasów
Montaż zawiasów można również przeprowadzić wcześniej, jeszcze przed umieszczeniem ościeżnicy w otworze drzwiowym.
W większości drzwi stosuje się tzw. zawiasy wkręcane bądź wciskane. Zawiasy wkręcane wkręca się w przygotowane otwory ościeżnicy, zgodnie z ruchem wskazówki zegara, aby pozostała między nimi a ościeżnicą szczelina o szerokości około 2-3 mm. Reguluje się je odkręcając lub dokręcając – w zależności od potrzeb. W ten sposób ustawimy skrzydło drzwiowe. W przypadku skrzydeł drzwiowych zawiasy są reguły montowane na stałe i nie trzeba ich samodzielnie do skrzydeł przykręcać.
Istnieją jeszcze zawiasy wciskano-wkręcane: umieszczamy takie zawiasy w przygotowanych otworach i dokręcamy je kluczem ampelowym (imbusem). Zawiasy te reguluje się tym samym kluczem w pionie i na tzw. docisk.
Krok ósmy – założenie skrzydła drzwiowego
Skrzydło zakładamy przytrzymując je mocno i umieszczając zawiasy zamontowane fabrycznie w skrzydle drzwiowym na odpowiadających im zawisach w ościeżnicy. W specjalnie wywiercone w skrzydle dziury przeznaczone na klamkę montujemy klamkę – wkręcamy ją wkrętami dołączonymi w komplecie do klamki, śrubokrętem lub wkrętarką.
W takie drzwi montujemy jeszcze zamek, wkładkę i szyldy drzwiowe.
Jak wiele prac budowlanych wykonujecie sami? Gdzie szukacie instrukcji?