Rodzice na pierwszym miejscu. Bardzo ważne jest takie ustanowienie domowej hierarchii, w której to rodzice są odpowiedzialni za najważniejsze decyzje i cieszą się szacunkiem swoich dzieci. Nie chodzi o to, że rodzice powinni sprawować autorytarną władzę i nie uwzględniać potrzeb i marzeń swoich pociech – to jest jak najbardziej wskazane. Jednak istotne, aby nie dopuścić do takiej sytuacji, w której przestajemy być rodzicami, natomiast stajemy się przede wszystkim partnerami swoich dzieci. Taki układ skutkuje nie tylko notorycznym brakiem posłuszeństwa, ale również powoduje, że dzieci tracą poczucie bezpieczeństwa. Rodzic, który daje sobą manipulować, robi wrażenie osoby czującej się niepewnie w swojej roli i nie potrafi wyznaczyć dziecku odpowiednich granic, niezbędnych do prawidłowego rozwoju.
Rodzeństwo. Kolejna ważna sprawa to sposób, w jaki rodzice traktują poszczególne dzieci. Niezmiernie istotne jest mianowicie to, żeby nie faworyzować żadnego z rodzeństwa, ale dołożyć wszelkich starań, aby dzieci czuły się tak samo ważne i kochane. Najtrudniej rodzice radzą sobie z tym zadaniem, kiedy jedna z ich pociech sprawia większe kłopoty wychowawcze lub ma trudności z nauką. Większość ludzi niesłusznie sądzi, że porównania do zdolniejszego brata czy siostry wpłyną na dziecko motywująco. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie, takie dziecko czuje się gorsze, a ponadto rodzi się w nim niechęć do rodziców i do rodzeństwa.
Kiedy dziecko zakłada rodzinę. Relacje pomiędzy rodzicami i dziećmi ulegają diametralnej zmianie w momencie, gdy pociechy się usamodzielniają i zakładają własne rodziny. W tym wypadku dzieci muszą bowiem wziąć odpowiedzialność za swoje decyzje i zrobić wszystko, żeby odciąć symboliczną pępowinę. Od tej chwili to zdanie męża czy żony powinno być najważniejsze w rozwiązywaniu danego problemu, natomiast rola rodziców powinna być jedynie wspierająca. Jest to dla rodziców bardzo trudny moment, muszą bowiem zrozumieć, że nie wolno im ingerować w życie dzieci i powinni im pozwolić na samodzielność. Niejednokrotnie zbudowanie przez dzieci własnego życia wymaga długiego okresu psychicznego uniezależniania się od zdania mamy czy taty.
Rola dziadków. Podobnie wygląda w rodzinie rola dziadków. Są oni oczywiście nieocenieni, służą pomocą i radą, a wnuki ich uwielbiają. Jednak to rodzice ponoszą odpowiedzialność za wychowanie dzieci i to ich zdanie jest w tej dziedzinie najważniejsze.
Czy w Waszej rodzinie jest hierarchia? Jak ona wygląda? Czekamy na komentarze!
