Uczestnikom gry rozdaje się identyczną liczbę kart. Następnie gracze kładą na stół po jednej karcie zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Karty wykłada się tak, by inni gracze widzieli ich wartość. Zaraz po tym, kiedy karta zostanie wyłożona, uczestnicy gry zobowiązani są wykonać pewną ustaloną wcześniej czynność lub też zaprzestać wykonywania określonej czynności. Ten z graczy, który nie wypowie odpowiednich słów do końca lub też wykonana inną czynność niż powinien zabiera karty ze stołu. Jednak gdy błąd popełni więcej niż jeden gracz, nikt nie musi zbierać kart ze stołu.
Można również wyznaczyć sędziego czy też gracza obserwującego grę, który będzie decydował o tym, kto się pomylił lub kto zbyt długo zwlekał z jakimś zadaniem. Wygrywa ten gracz, który pierwszy pozbędzie się wszystkich kart ze swojej ręki.
Dla pierwszej rundy określone zadania przypisuje się tylko do trzej figur: asa, króla i damy: dla asa – okrzyk „dupa biskupa”, dla króla – powiedzenie „bonjour, monsieur”, dla damy „bonjour, madame”. Polecenia można spolszczyć, wówczas do damy przypisane będą słowa „dzień dobry pani”, a do króla „dzień dobry panu”. W przypadku pozostałych kart przypisuje się różne polecenia lub też zaniechanie jakichś czynności według uznania graczy.
Popularne są następujące rozwiązania: dla waleta – salutowanie (dwa palce dotykające głowy), dla dziesiątki – każdy z graczy zobowiązany jest jak najprędzej położyć jedną dłoń na wyłożonej właśnie karcie, dla dziewiątki wymyśla się natomiast jeszcze inne mało skomplikowane zadanie.
Jakie są Wasze ulubione gry karciane? W co, kiedy i z kim najczęściej gracie? Dajcie znać!
