Przed rozpoczęciem właściwej rozgrywki należy rozłożyć karty na stole koszulkami do góry w ten sposób, by tworzyły one mniej więcej okrąg. Karty powinny być wymieszane. W środku kładzie się jedną, wybraną przez któregoś zawodnika kartę odkrytą. Następnie gracze wybierają kolejno jedną kartę, która powinna być taka sama pod względem koloru lub wartości jak pierwsza karta odkryta. Jeśli wylosowana karta nie zgadza się pod tym względem z kartą leżącą na środku, gracz zachowuje ją dla siebie.

W momencie, gdy pula nieodkrytych kart zostanie już wyczerpana, uczestnicy mogą dokładać karty jedynie z tych, które posiadają na ręce. Zakończenie gry następuje w momencie, gdy żaden z uczestników zabawy nie ma możliwości dołożenia karty lub gdy z kartami zostania tylko jeden zawodnik.

Świnią nazywana jest również prosta i popularna gra w kości. Do jej zorganizowania potrzebne są dwie kości do gry, dwóch lub więcej graczy, kartka i długopis. Grę rozpoczyna zazwyczaj gracz najmłodszy lub też gracz wybrany losowo. Gracz będący przy swojej kolejce może wykonać rzut kośćmi wielokrotnie, a uzyskane w ramach jednej kolejki punkty sumuje się. Jednak jeśli gracz wyrzuci „jedynkę” (jedno oczko na kości) wówczas traci wszystkie punkty uzyskane w ramach jego kolejki i ruch należy do kolejnego gracza.

Każdy gracz ustala więc według własnego uznania, ile razy chce rzucić kostką. Wyrzucenie dwóch „jedynek” (dublet) oznacza zakończenie kolejki, ale i zarobienie dwudziestu pięciu punktów (bez względu na to, ile oczek gracz zdobył przed wyrzuceniem dubletu). Kiedy w ramach jednej rozgrywki gracz wyrzuci następnie kolejny taki dublet lub dublety, liczba uzyskanych punktów podwaja się, a gracz nie traci kolejki. Rozgrywka trwa do czasu, aż jeden z graczy uzyska sto punktów. Gdy ten próg zostanie przez kogoś przekroczony, pozostali gracze mają jeszcze po jednym ruchu i podlicza się punkty wyłaniając w ten sposób ostatecznego zwycięzcę.

Jakie są Wasze ulubione gry karciane? W co, kiedy i z kim najczęściej gracie? Dajcie znać!

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułGranola – przepis
Następny artykułKalmary – przepisy

Norbert Banasiak - ukończył studia na kierunku stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Warszawskim. Posiada różnorodne doświadczenie redaktorsko-dziennikarskie. Współpracował m.in. z Gazetą Prawną,  portalem i miesięcznikiem branży rozrywkowej E-PLAY, miesięcznikiem What`up in Warsaw.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Lubię w szczególności wszelkie gry, które rozwijają przydatne umiejętności: logiczne myślenie, koncentrację, szybkie podejmowanie decyzji. Moje zainteresowania zawodowe, jak i prywatne, oscylują poza tym wokół zagadnień związanych z kwestiami językowymi (translatoryka, semiotyka), Internetem, polityką międzynarodową.

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here