Celem gry jest doprowadzenie do mata. Innym sposobem na wygraną jest zbicie króla należącego do przeciwnika. Inaczej niż w szachach klasycznych nie występuje tu obowiązek informowania o szachu (tsume) na królu rywala. Jeśli nie zauważy on tego ruchu, można zbić króla i zakończyć w ten sposób grę. Gra może pozostać nierozstrzygnięta (remis), jednak w praktyce taki wynik gry występuje bardzo rzadko. W takiej sytuacji podlicza się punkty w następujący sposób: wieża i goniec – pięć punktów, inne figury – jeden punkt. Jeżeli jeden z uczestników gry uzyska wynik poniżej dwudziestu czterech, przegrywa. Jeżeli natomiast obaj gracze zdobędą więcej punktów, gra kończy się remisem. W profesjonalnej grze szogi taką remisową rozgrywkę powtarza się.
Dla osób rozpoczynających przygodę z tą grą pewnym utrudnieniem mogą być na początku japońskie oznaczenia figur. Istnieją też zestawy do gry z międzynarodowymi oznaczeniami. Zarówno figury, jak i pionki biją w taki sam sposób, jak mogą się poruszać po planszy.
W rzędach znajdujących się najbliżej środka planszy umieszcza się piony, które mogą się poruszać jedynie o jedno pole wprzód. Nie można nimi skakać o dwa pola ani „bić w locie”, tak jak ma to miejsce w szachach międzynarodowych.
Następny rząd zajmują dwie najsilniejsze figury – wieża (hisha) i goniec (kakugyo). Ich ruchy są takie same jak w tradycyjnych szachach (wieża – dowolna liczba pól do przodu, w tył i na boki, goniec – dowolna liczba pól po przekątnej).
Ostatni rząd pośrodku zajmuje król, a dalej złote generały (kinsho), srebrne generały (ginsho), skoczki (keima) oraz lance (kyosha). Król wykonuje ruch o jedno pole w dowolnym kierunku, złote generały poruszają się w ten sam sposób, ale bez możliwości ruchu po tylnej przekątnej. Srebrne generały – jedno pole wprzód lub po dowolnej przekątnej, skoczek – ruch w kształcie litery L, lanca – dowolna ilość pól, ale tylko do przodu.
Trzy ostatnie rzędy w polu przeciwnika nazywane są strefą promocji. Gdy figury znajdą się w tej strefie, mogą ulec promocji (wedle uznania gracza). Promocją nazywana jest zmiana ich możliwości wykonywania określonych ruchów. Gracz ma możliwość włączyć do gry jedną ze zbitych figur zamiast wykonania ruchu. Nazywane są one „zrzutkami”. Istnieje jednak kilka zastrzeżeń (min. figura, która była promowana w momencie zbicia wraca do gry pozbawiona promocji).
W przypadku, gdy umiejętności graczy różnią się znacznie, możliwa jest handicapowa odmiana gry. Wówczas gracz silniejszy zaczyna grę pozbawiony pewnych figur. Potem, w trakcie rozgrywki, może oczywiście je uzyskać, jeśli zbije je rywalowi.
Jakie są Wasze ulubione gry planszowe? W co, kiedy i z kim najczęściej gracie? Dajcie znać!
