Jak odmówić picia alkoholu?

Jeśli ktoś chce, może wyjaśnić, dlaczego rezygnuje z alkoholu. Nie powinno się jednak natrętnie dopytywać o przyczyny. Kiedy osoba zapowiada, że nie będzie pić procentowych trunków, gospodarze powinni to uszanować. Nie trzeba tłumaczyć się, ale słowa odmawiającego nie mogą urazić innych komentarzami na temat spożywania przez nich alkoholu. Najlepiej będzie podziękować i w grzeczny sposób powiedzieć o swoim zamiarze.

Savoir–vivre twierdzi, że nie trzeba kłamać, szukać wymówek. Wystarczy po prostu odmówić i trzymać się swojej decyzji, nawet gdy inni namawiają. Nie trzeba wdawać się w dyskusję. Jeśli znajomi obrażą się, będzie to świadczyć o ich złym wychowaniu, a nie o tej osobie, która odmówiła.

W trakcie toastów niepijąca osoba nie musi spożywać trunku, ale wypada, żeby wysłuchała wznoszącego toast, razem z innymi wstała i tak jak wszyscy pozdrowiła osobę, za którą wznosi się toast lub życzyła zdrowia, powodzenia (w zależności od sytuacji i wypowiedzi wznoszącego toast). Nikt nie powinien mieć pretensji o alkohol, który został w kieliszku. W razie pytań grzecznie będzie odpowiedzieć, że nie wypije się napoju.

Czy można odmówić bruderszaftu? W dzisiejszych czasach savoir–vivre widzi ten zwyczaj jako nieelegancki. Lepiej byłoby zawrzeć znajomość bez niego. Odmówienie nie świadczy więc o brakach w czyimś wychowaniu, natomiast zmuszanie się do alkoholu nie jest przejawem dobrych manier.

Odmówienie alkoholu nie powinno być problemem w restauracji. Niegrzeczne byłoby odsuwanie lub zasłanianie kieliszka. Wystarczy podziękować kelnerowi i powiedzieć mu, że nie będziemy pić alkoholu. Kelner nie naleje napoju. Osoba towarzysząca nie jest wówczas zobowiązana do odmówienia trunku, każdy decyduje za siebie. Nie powinna natomiast przekonywać do spróbowania napoju. Przy osobach trzecich (np. gdy przy stole stoi kelner) byłoby to szczególnie nietaktowne z jej strony. Nie trzeba pić alkoholu dlatego że robi to osoba towarzysząca.