Jak kulturalnie odmówić?

Savoir–vivre radzi, aby nie traktować czyjejś propozycji jako ataku, jeżeli wynika ona z troski. Nie trzeba zawsze zgadzać się, ale bliskiej osobie może być przykro, gdy usłyszy zbyt mocne słowa. Lepiej zapewnić, że docenia się opiekę i dopiero wtedy powiedzieć, że ma się zamiar odmówić. Czy trzeba się tłumaczyć? Ogólnie nie, ale kiedy drugi człowiek martwi się odmową, dobrze byłoby podać jej przyczyny. Wdawanie się w dokładnie wyjaśnianie nie jest obowiązkowe.

W stosunku do obcych osób trzeba zachować dystans, ale kulturalna odmowa będzie lepiej przyjęta. Nie trzeba tłumaczyć, dlaczego nie zgadza się na propozycję. Gdy ktoś jest nachalny pomimo odmowy, można stanowczo powtórzyć, że nie zmieniło się zdania. Stanowczo, ale bez wulgarnych wyrażeń.

Szczególnie należy zważać na słowa, gdy dzielą oficjalne relacje. Należy zachować język przyjęty przez etykietę, można wyjaśnić przyczyny odmowy. W urzędowych sprawach obowiązuje powiadomienie na piśmie z podaniem powodów.

Odmowa wymaga wcześniejszego powiadomienia, gdy ktoś zostaje zaproszony. Osoba zapraszająca musi wiedzieć jak ułożyć swoje plany. Savoir–vivre każe szanować czas innych ludzi. Grzecznie byłoby zaproponować spotkanie w innym terminie.

Gdy ktoś spodziewa się więcej gości, powinien zostać uprzedzony, że osoby nie będzie, aby móc odpowiednio przygotować się do wizyty zaproszonych. Niegrzeczne byłoby odmawianie w ostatniej chwili lub nieodzywanie się na temat zaproszenia.

Dawanie komuś do zrozumienia, że jego propozycja nie spotkała się z pozytywną reakcją, bywa zawodne. Taki sposób odmawiania zostanie zauważony i zrozumiany przez taktowną osobę. Kiedy ktoś nie ma zbyt dobrego wyczucia, raczej potraktuje takie zachowanie jako zastanawianie się. Skutek może być taki, że stanie się bardziej jeszcze bardziej natrętny. Niegrzeczne byłoby natomiast zbywanie kogoś. Obiecywanie odpowiedzi w innym terminie raczej nie załatwi sprawy.