Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne

Świadczenie rehabilitacyjne określone jest m.in. w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Przysługuje ono osobom płacącym składki w ramach ubezpieczenia społecznego. Ma ono zapewnić pracownikowi, który przebywa na chorobowym z powodu złego stanu zdrowia i pobiera zasiłek chorobowy z tego tytułu, utrzymanie po zakończeniu okresu świadczenia chorobowego. Zły stan zdrowia uniemożliwiający powrót do pracy pozbawiłby taką osobę środków do życia i leczenia – świadczenie rehabilitacyjne ma temu zapobiec.

Jeżeli zatem nasz stan zdrowia nie ulega poprawie i nadal nie możemy wrócić do pracy nie należy zwlekać. Wyczerpanie zasiłku chorobowego nie daje nam automatycznie prawa do otrzymania świadczenia rehabilitacyjnego. Świadczenie rehabilitacyjne otrzymujemy zawsze na wniosek. Procedura ustalenia prawa do zasiłku rehabilitacyjnego trwa około 4 tygodni, dlatego też aby od razu po zakończeniu zasiłku chorobowego otrzymać pieniądze za świadczenie rehabilitacyjne należy złożyć wniosek odpowiednio wcześniej. Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne wnosimy na określonym formularzu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwego dla naszego zakładu pracy. Komu według ustawy należy się i w jakich okolicznościach świadczenie rehabilitacyjne?

„Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy” (1). Świadczenie rehabilitacyjne jest przyznawane na maksymalnie 12 miesięcy. O naszym stanie zdrowia uzasadniającym ustalenie prawa do tego świadczenia orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W razie dokonania przez niego krzywdzącej nas oceny stanu zdrowia należy niezwłocznie zgłosić pisemny sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS. Orzeczenie lekarza lub komisji potwierdzające nasz zły stan zdrowia i niemożliwość powrotu do pracy jest samoistną podstawą do wydania decyzji o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego.

Kto nie może liczyć na takie świadczenie? Przede wszystkim osoba uprawniona do emerytury lub renty przysługującej w sytuacji niezdolności do pracy, pobierająca zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek przedemerytalny, beneficjenci nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego lub nauczyciele korzystający z prawa urlopu dla poratowania zdrowia wynikającego z przywilejów zawartych w Karcie Nauczyciela. Stosując odpowiednie odesłanie do przepisów dotyczących zasiłku chorobowego, można uznać, zasiłek rehabilitacyjny (podobnie jak chorobowy) nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony pracownik na podstawie przepisów o wynagradzaniu znajdujących się w Kodeksie pracy zachowuje prawo do wynagrodzenia. Okresy te wlicza się do okresu zasiłkowego. Takim okresem jest urlop wypoczynkowy pracownika, który jest urlopem płatnym. Oprócz tego zarówno zasiłek chorobowy, jak i świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje uprawnionemu za okresy niezdolności do pracy przypadającej w okresie trwania urlopu bezpłatnego lub urlopu wychowawczego.

Poniżej został dołączony wzór wniosku o świadczenie rehabilitacyjne (formularz ZUS Np-7), który można otrzymać w każdej jednostce organizacyjnej ZUS w formie gotowego druku.

Do wypełnionego przez nas wniosku o świadczenie rehabilitacyjne należy dołączyć w zależności od okoliczności:
– druk ZUS N-9, czyli wypełnione przez lekarza leczącego zaświadczenie o stanie naszego zdrowia, potwierdzające realną szansę na odzyskanie zdolności do pracy w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy,
– druk ZUS N-10 stanowiący tzw. „wywiad zawodowy miejsca pracy” – druk ten nie będzie wymagany, gdy wniosek składa ubezpieczony, którego niezdolność do pracy powstała po ustaniu okresu ubezpieczenia lub gdy o świadczenie ubiega się osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą
– w przypadku orzeczenia niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy (lub w drodze do pracy/ z pracy) należy dołączyć protokół tego wypadku
– w przypadku stwierdzenia choroby zawodowej, orzeczenie inspektora sanitarnego o stwierdzeniu tej choroby zawodowej

Świadczenie rehabilitacyjne ze środków ubezpieczenia chorobowego przysługuje osobom, które opłacały takie ubezpieczenie. Dotyczy to pracowników, osób świadczących pracę nakładczą, rolników, osób pozbawionych wolności (lub aresztowanych) i na tej podstawie skierowanych do pracy w czasie odbywania kary, a także osób prowadzących działalność gospodarczą.

Źródła:
1) Art. 18 ustawy dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.