1. Odstąpienie od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa
Skorzystanie z prawa odstąpienia od umowy w terminie 10 dni wiąże się ze złożeniem oświadczenia na piśmie w tym terminie, a następnie wysłaniem sprzedawcy zwracanego towaru. Skuteczne złożenie oświadczenie sprawia, że umowa jest uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. W następstwie tego to, co strony świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Świadczenie stron w tym zakresie to: przedmiot, towar wysłany przez sprzedawcę oraz cena za towar zapłacona przez kupującego. Zwrot towaru powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie czternastu dni od dnia jego otrzymania (1). Przepis nie określa jednak, kto ma zapłacić za przesyłkę zwrotną, dlatego też w większości przypadków przyjmuje się, że konsument ma pokryć te koszty. W polskich ustawach nie ma przepisu prawa, który wprost pozwoliłby konsumentowi na zwolnienie się od obowiązku pokrycia kosztów zwrotu towaru w przypadku odstąpienia od umowy. Natomiast w przypadku rękojmi za niezgodność towaru z umową przepisy prawa wskazują wyraźniej, jakie są zasady rozliczania kosztów przesłania zwrotnego towaru.
2. Odpowiedzialność z tytułu rękojmi za niezgodność towaru z umową
W przypadku skorzystania przez konsumenta z uprawnień dotyczących rękojmi, ustawa jasno precyzuje, za co płaci sprzedawca i jakie koszty musi pokryć w związku z ponoszoną odpowiedzialnością. Żądanie przez konsumenta dokonania naprawy i wymiany ma zostać spełnione nieodpłatnie przez sprzedawcę. Nieodpłatność oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności: kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia (2). W tym wypadku jasno zostało wskazane, że przesłanie towaru następuje na koszt sprzedającego, zaś konsument nie ponosi żadnych kosztów z tym związanych. Także zwrot towaru w tym wypadku, gdy zamiana lub naprawa nie są możliwe – przewiduje obowiązek poniesienia przez sprzedawcę kosztów zwrotu rzeczy. Przepisy te są na tyle czytelnie, że nie ma większych wątpliwości na tym tle, ze to konsument w przypadku odstąpienia od umowy w terminie 10 dni pokrywa koszty zwrotu.
Zatem wszelkie zapewnienia sprzedawcy, że w tym wypadku (rękojmi) nie pokryje on kosztów dostawy są niezgodne z prawem.
3. Zwrot i przesłanie towaru w ramach gwarancji
W zależności od treści gwarancji opłata ta może obciążać zarówno konsumenta jak i sprzedawcę, lecz w trosce o własne interesy najczęściej to na kupującego zostaje przerzucony obowiązek poniesienia kosztów przesyłki.
4. Nieformalne prawo do zwrotu towaru (w sklepie)
Z racji tego, że jest to jedynie dobrowolna oferta sklepu – ewentualne koszty zwrotu pokrywa zazwyczaj konsument.
Źródła:
1) Art. 7 § 3 Ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny
2) Art. 8 § 2 Ustawy z 27 lipca 2002r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i zmianie kodeksu cywilnego
Co myślicie o powyższych przepisach? Są sensowne? Podzielcie się opiniami.