Kopiowanie uszu wykonywano u szczeniąt w wieku do 3 miesiąca życia. W dawnych czasach robiono to ze względów użytkowych, psy pracujące, biorące udział w polowaniach lub stróżujące, narażone na kontakt z drapieżnikami dzięki przycięciu uszu były w mniejszym stopniu narażone na ich powtarzające się urazy.
Jednak w dzisiejszych czasach przycina się psom uszy głównie ze względów „estetycznych”, ponieważ tak, a nie inaczej według niektórych powinien wyglądać przedstawiciel danej rasy.
W wielu krajach wprowadzono już zakaz przeprowadzania takich niepotrzebnych do niczego zabiegów. W Polsce jak do tej pory psy z kopiowanymi uszami nie są uznawane przez takie organizacje jak Polski Klub Psa Rasowego oraz Polską Federację Kynologiczną. Związek Kynologiczny wciąż dopuszcza wystawianie psów z kopiowanymi uszami.
Co myślicie o kopiowaniu uszu i ogonów? Czy względy estetyczne/ historyczne to usprawiedliwiają? Podzielcie się swoimi opiniami.
