Samce jako niestrudzeni śpiewacy mogą zastąpić nam radio tylko wtedy, gdy są trzymane pojedynczo, jeśli mają na stałe obok samiczkę, śpiewają o wiele rzadziej. Pojedynczo trzymane kanarki dają się oswajać w większym stopniu, niż wtedy, gdy mają towarzystwo drugiego ptaka.

Jeśli nie możemy poświęcać ptaszkowi kilku godzin dziennie lepiej zdecydować się na więcej niż jednego kanarka, by ptaszek nie nudził się spędzając wiele godzin w samotności. Wybór parki kanarków pozwoli nam na obserwację ich zalotów i lęgu.

Kupno

Kanarki można kupić w sklepach zoologicznych, najpewniej będzie jednak nabyć je bezpośrednio od hodowcy. Można wybrać się do oddziału Polskiego Związku Hodowców Kanarków i Ptaków Egzotycznych lub na wystawę ptaków. Doświadczony hodowca może pomóc również w przypadku ewentualnych wątpliwości związanych z hodowlą kanarków i doradzi w wyborze konkretnych ptaszków. Wybierając kanarki zwróćmy uwagę, czy wyglądają na zdrowe, są energiczne, ciekawskie, nie mają braków w upierzeniu, nie są zabrudzone kałem, ich piórka przylegają do ciała i nie są nastroszone.

Wyposażenie klatki

Klatka dla kanarków powinna być prostokątna, jej wielkość dostosowujemy do ilości ptaków. Miejsca powinno być na tyle, by ptaki miały możliwość przefruwania z żerdki na żerdkę, a nie tylko przeskakiwania. Klatki dla kanarków powinny mieć pionowe pręty, odległość między prętami nie może pozwalać na wciśnięcie tam głowy ptaka. Najwygodniejsze są klatki z wysuwanym dnem, co ułatwia sprzątanie.

Dno klatki wysypujemy piaskiem. Żerdki najlepiej zrobić samemu z gałązek drzew liściastych. W klatce umieszczamy pojemniki na pokarm, pojnik i specjalny basen z wodą, gdzie kanarek będzie mógł zażywać kąpieli.

Karmienie

Kanarki karmimy specjalną mieszanką, którą możemy zakupić w sklepach zoologicznych. Możemy uzupełniać ich dietę niewielkimi ilościami roślin zielonych (np. sałaty), startymi warzywami i owocami. Nie wolno podawać nic zawierającego przyprawy i sól, wędlin, sera żółtego, mleka; słodycze również są dla tych ptaków szkodliwe. W sklepach zoologicznych znajdziemy również szeroki wybór preparatów mineralno-witaminowych dla kanarków, najlepiej stosować je na przemian, w ten sposób uzupełnimy dietę.

Sprzątanie

Pokarm codziennie uzupełniamy i wyrzucamy puste łuski po nasionkach, piasek wymieniamy co kilka dni, regularnie przecieramy pręty klatki, czyścimy karmniki, wymieniamy żerdki na nowe.

Opuszczanie klatki

Jeśli wypuszczamy kanarki z klatki najpierw zabezpieczmy dobrze mieszkanie, pozamykajmy wszystkie okna i zasłońmy je firankami, by kanarek nie uderzył w szybę nie widząc jej. Jeśli w domu są koty, na czas wypuszczenia ptaka zamknijmy je w innym pomieszczeniu. Jeśli chcemy zamknąć ptaka z powrotem w klatce, najlepiej poczekać, aż sam do niej wróci. Możemy też pogasić światła lub zasłonić kotarami okna i delikatnie nakryć ptaszka ręką lub szmatką, a następnie przenieść do klatki.

Uwaga!

Jeśli zauważymy u ptaków niepokojące objawy: staną się apatyczne, stracą apetyt udajmy się jak najszybciej do weterynarza.

Myślicie o posiadaniu kanarka? Skąd taki wybór?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułPapużki faliste – hodowla
Następny artykułJak naprawić roletę bagażnika?

Monika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką (http://www.opiekadlapsaikota.za.pl/). Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce kynologicznej.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem.

Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here