Wykastrowane w młodym wieku kocury nie znaczą w domu moczem (jest to bardzo częsta przyczyna kastracji kotów), ich pociąg do włóczęgostwa zmniejsza się, rzadziej wdają się w bójki z innymi kocurami, ponieważ nie rywalizują już o samice.
Jeśli niekastrowany kocur wyczuje w okolicy kotkę w rui i nie może jej pokryć (np. on albo ona nie są wypuszczane z domu), odczuwa dużą frustrację i stres, brak popędu płciowego po wykastrowaniu niweluje ten problem. Kastracja zapobiega też chorobom o podłożu hormonalnym, np. nowotworowi jąder, łysieniu hormonalnemu.
Należy jednak pamiętać, że kastracja zmienia zachowanie zwierząt zależne od hormonów, jeśli została przeprowadzona u starszego zwierzęcia, a takie zachowania jak agresja w stosunku do innych kotów czy podsikiwanie w domu zostały już wyuczone (stały się zwyczajem kota) mogą one po zabiegu nie zmienić się lub jedynie zmniejszyć swe nasilenie.
Kastracja ma też pewne wady, jest przede wszystkim nieodwracalna, kastrowane koty mogą mieć tendencje do tycia, należy więc podawać im specjalną karmę i zapewnić dużą dawkę ruchu, by zapobiec otyłości.
Uwaga!
Zabieg kastracji jest prostym zabiegiem, jednak samo podanie narkozy może wiązać się z ryzykiem komplikacji.
Zdecydowaliście się na kastrację kota? Z jakich względów? Jak zachowuje się po zabiegu? Podzielcie się doświadczeniami.
