Rodzice anorektyczki to najczęściej osoby wymagające wobec córki i kontrolujące ich życie. Te z które chcą spełnić ich oczekiwania starają się być w wszystkim idealne a czasami jedzenie to jedyny obszar o którym mogą decydować same. Nastolatki dotknięte anoreksją nie mówią o swoich problemach, są osobami skrytymi dlatego niekiedy głodzenie się, jako forma autodestrukcji, jest niemym wołaniem o pomoc i próbą zwrócenia na siebie uwagi.
Często anoreksja rozwija się u dzieci, których matki chcą aby córka byłą tancerką baletową lub modelką (realizując swoje niespełnione ambicje). Jak wiadomo takie zawody wymagają fizycznej perfekcji. Jeśli dziecko nie ma naturalnych predyspozycji (z natury nie jest szczupłe i drobnej kości) to presja matki aby osiągnęło potrzebny wygląd prowadzić może do zaburzeń odżywiania.
Jedną, z bardziej okropnych przyczyn anoreksji, może być molestowanie seksualne, którego dziecko doświadczyło w dzieciństwie. W obawie przed doznaniem ponownie traumatycznych przeżyć i staniem się być postrzegana przez mężczyzn seksualnie, dziewczynka stara się zlikwidować pojawiające się objawy kobiecości (okres, rosnące biodra i piersi) – głodząc się.
W latach 70-ych tych badacze anoreksji wyróżnili pięć cech, typowych dla rodzin w których dzieci dotknięte są tym zaburzeniem:
– wysoki poziom opiekuńczości – dziecko jest pod pełną kontrolą rodziców,
– sztywne relacje – między rodzicami a dziećmi panuje oschłość, nie okazuje się uczuć
– brak autonomii – dziecko samo nie podejmuje decyzji, robią za niego to rodzice
– unikanie konfrontacji – ponieważ emocji, ani dobrych ani tych złych, publicznie się nie okazuje nie ma też konfliktów. Frustracje przenoszone są na inne sfery życia np. jedzenie.
– manipulowanie dzieckiem przez rodziców – jest ono wykorzystywane w konfliktach między rodzicami, traktowane jako dorosły, matka oraz ojciec skarżą się na zachowanie partnera
Terapia rodzinna, jako uzupełnienie terapii indywidualnej osoby chorej na anoreksję– jest niezwykle ważna. Służy ona. nauczeniu rodziny pacjentki na czym polega anoreksja, jak bliscy mogą wspierać osobę na jej drodze do wyleczenia. W trakcie terapii bliscy osoby chorej mogą przeanalizować swoje emocje i zrozumieć, w którym momencie krzywdzili swoje dziecko. Wzajemne porozumienie i komunikacja w rodzinie to najlepsza droga do wyleczenia dziecka z anoreksji.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.
