Napady padaczkowe mogą wyglądać różnie. U jednej grupy osób objawy dotyczą całego ciała, natomiast u innych pacjentów jedynie jego części. Czy da się to w jakiś sposób wytłumaczyć? Tak. W przypadku, gdy napady dotyczą całego ciała, mówimy o napadach pierwotny i uogólnionych. A wspomniane powyżej nieprawidłowe wyładowania neuronów mają miejsce na obszarze całej kory mózgowej. Natomiast, gdy symptomy związane są z jakąś częścią ciała, oznacza to, że wśród komórek nerwowych kory mózgowej znajduje się zgrupowanie takich, w których do niewłaściwych wyładowań rzeczywiście dochodzi. Zgrupowanie owo przyjęło się określać jako ognisko padaczkowe.
Napady uogólnione pierwotne często przybierają formę napadów zwanych grand mal, czyli dużych. Wystąpienie objawów nie jest zwykle wyczuwane przez pacjenta. Chory w zasadzie niespodziewanie upada na ziemię i traci przytomność. Czasem taki upadek wiąże się z wydaniem przez pacjenta odgłosu podobnego do krzyku. Następnie wyróżnia się jakby dwie fazy napadu – toniczną i kloniczną. Początkowo przez około pół minuty dochodzi do skurczu mięśni w obrębie całego ciała. Skurcz jest bardzo silny, a pacjent sprawia wrażenie nadmiernie wyprostowanego. Jego kręgosłup jest wyprężony, głowa odgina się do tyłu, a nogi są wyprostowane. Często kończyny górne są zgięte w łokciach, zaś ręce ściśnięte są w pięści. Twarz chorego staje się blada i sina. Oczy wydają się być nieruchome.
Później następuje etap kloniczny. Trwa on zwykle dłużej, do kilku minut. Najbardziej rzucającym się w oczy i charakterystycznym objawem są drgawki, które obejmują całe ciało. Są one silne, gwałtowne. Na ustach chorego pojawić się może biała piana. Często dochodzi do przygryzienia języka. Zdarza się, że zmiany obejmują też mięśnie gładkie i pacjent bezwiednie oddaje w jednym czasie mocz, stolec, a nawet ejakulat. Następnie, gdy drgawki ustąpią, chory pozostaje nieprzytomny nawet do kilku godzin. Gdy obudzi się, jest bardzo senny, może boleć go głowa i zwykle jeszcze zasypia.
Inaczej sytuacja wygląda, gdy napady są ogniskowe, a zatem dotyczą jakiejś części ciała. Mogą obejmować one zaburzenia ruchowe – pojawiają się drgawki, które dotyczą np. rąk. Niekiedy pojawiają się parestezje, mrowienia. Chorzy mogą także gorzej widzieć albo nawet na chwilę stracić wzrok. Czasami widzą błyski świetlne. Rzadziej, ale możliwe jest także występowanie objawów słuchowych w postaci słyszenia brzęczeń, ćwierkania, szumów. Zdarza się, iż nieprawidłowości związane są z układem autonomicznym. Pacjenci mogą odczuwać dolegliwości w nadbrzuszu, nudności. Objawy ogniskowe są czasami poprzedzone aurą, która najczęściej polega na zmianie nastroju chorego – jest on rozdrażniony, przygnębiony. Niekiedy dołączają się bóle głowy, mdłości, zaburzenia łaknienia.
Czy cierpicie na ataki padaczki? Jak radzicie sobie z napadami? Czekamy na Wasze komentarze
