Pacjenci z ostrą niewydolnością nerek czują się źle, są osłabieni, nie mają apetytu i obserwują, że oddają mniej moczu niż zazwyczaj. Przyczyn, które wywołują ostrą niewydolność nerek, może być bardzo wiele. Być może i z uwagi na to pogrupowano je oraz podzielono, także dla celów dydaktycznych oraz aby ułatwić zrozumienie tej choroby, na trzy grupy. Ostra niewydolność nerek została podzielona na: przednerkową, nerkową i zanerkową.
Ponad połowo przypadków chorych z ostrą niewydolnościa nerek to pacjenci, u których diagnozuje się przednerkową ostrą niewydolność nerek. Jak to rozumieć? Nazwa związana jest z próbą wyjaśnienia, w jaki sposób dochodzi do rozwoju tej choroby. Bardzo ogólnie mówiąc, chodzi o to, że w wyniku różnych procesów chorobowych i stanów dochodzi do zmniejszonego dopływu krwi do nerek. Mniej krwi dopływa do kłębuszków, a zatem spada także przesączanie kłębuszkowe. Takie sytuacje mogą mieć miejsce podczas masywnych krwotoków, przy uporczywych i obfitych wymiotach, biegunce oraz utracie płynów. Przyczyn przednerkowej niewydolności nerek można też poszukiwać wśród patologii serca. Jeśli serce z jakichś powodów – chorób mięśnia sercowego, zaburzeń rytmu – tłoczy mniej krwi do obwodowych części ciała, to również doprowadzać może do niewydolności nerek.
Ostra zanerkowa niewydolność nerek polega natomiast na tym, iż istnieją trudności, przeszkody, które uniemożliwiają moczowi swobodny przepływ z nerek przez drogi moczowe. Do nich zaliczyć należy kamienie, które powstały w przebiegu kamicy nerkowej, zaś zlokalizowały się w moczowodach. Równie dobrze może być to rodzaj ucisku z zewnątrz, co oznacza, że chociażby rozrastająca się masa nowotworowa zaczyna uciskać na moczowód. Zanerkowa niewydolność nerek może wystąpić także, gdy toczą się procesy chorobowe w obrębie pęcherza moczowego, gruczoły krokowego u mężczyzn czy cewki moczowej.
Ostatni typ ostrej niewydolności nerek to niewydolność nerkowa. W jej powstawaniu dochodzi do tego, że procesy zapalne lub inne uszkadzają sam miąższ nerki. Tutaj lista przyczyn jest naprawdę pokaźna. Należałoby ją zacząć od wymienienia chorób, które dotykają kłębuszków nerkowych, np. kłębuszkowe zapalenie nerek, układowe zapalenia naczyń, choroby tkanki łącznej jak toczeń układowy czy twardzina układowa. Uszkadzać cewki nerkowe mogą natomiast środki używane do badań z zastosowaniem kontrastu, leki stosowane w chemioterapii, niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Aby rozpoznać ostrą niewydolność nadnerczy konieczne jest wykonanie dokładnej analizy moczy, morfologii krwi, poziomów elektrolitów, kreatyniny i mocznika.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na tę chorobę? Jakie leczenie zastosowano? Wypowiedzcie się.
